قبرستان تخت فولاد: تفاوت میان نسخه‌ها

اگرچه آغاز تاریخ تخت فولاد را دوره [[اولجایتو]] دانسته‌اند، شهرت وجود مقبره‌ای به نام لسان الارض در شمال شرقی آن، تاریخش را به گذشته‌های بسیار دور پیوند می‌زند. لسان الارض را متعلق به [[حضرت یوشع|یوشع]]، از پیامبران [[بنی اسرائیل]]، دانسته‌اند<ref>جابری انصاری، ۱۳۷۸ش، ج ۲، ص۱۷۳، ج ۴، ص۴۴۴؛ خوانساری، ج ۱، ص۱۹ آن را متعلق به اشعیا می‌داند</ref> و از قدیم مردم در [[شب جمعه|شبهای جمعه]] برای عبادت و [[دعا]] در آنجا گرد می‌آمده‌اند.<ref>ارباب اصفهانی، ص۴۷</ref> برخی، تاریخ بنای مقبره لسان الارض را به دوره دیالمه بازمی‌گردانند. این ناحیه در روزگار [[دیلمیان]] و [[آل زیار]] محل رخدادهای مهمی بوده است، از جمله آتش بازی معروف مرداویچ، پسر زیار، در جشن سده ۳۲۳ که به کشته شدن وی انجامید.<ref>مهدوی، ص۲۹؛ جابری انصاری، ۱۳۲۱ش، ص۷۷؛ بزرگزاد، ص۱۰۶ـ ۱۰۸</ref>

در دوره معاصر در تخت فولاد برای برخی از بزرگان و اندیشمندان، بقعه و بنای یادبود احداث کرده‌اند، از جمله: بنای یادبود [[محمد بن حسن اصفهانی|بهاءالدین محمد اصفهانی]] (فاضل هندی)، [[سید محمدباقر درچه‌ای]]، [[رحیم ارباب|حاج آقا رحیم ارباب]]، حکیم [[جهانگیرخان قشقایی]]، [[اسماعیل بن محمدحسین مازندرانی|ملا اسماعیل خواجویی]]، [[جلال تاج اصفهانی]]، [[استاد حسن کسایی|حسن کسایی]] [[سید ابوالحسن شمس‌آبادی]]، [[سیده نصرت امین|بانو نصرت الحاجیه امین]]{{مدرک}} و [[ابوالمعالی کلباسی]].<ref>کرباسی‌زاده، مشاهیر مزار علامه میرزا ابوالمعالی کلباسی، ۱۳۸۴ش، ص۱۸.</ref>