معاد جسمانی: تفاوت میان نسخه‌ها
←نظریات درباره معاد جسمانی
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
==نظریات درباره معاد جسمانی== | ==نظریات درباره معاد جسمانی== | ||
با وجود اینکه گفته شده معاد جسمانى از [[ضروری دین| ضروریات دین]] و مورد اتفاق جمیع [[اسلام|مسلمانان]] است؛<ref>مجلسی، حق الیقین، انتشارات اسلامیه، ص۳۶۹؛ حسینى تهرانى، معادشناسى، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۱۳۸.</ref> ولی برخی مانند [[اخوان الصفا]] حقیقت [[معاد]] را صرفا روحانی دانسته و منکر جسمانی بودن معاد شده و زبان [[قرآن]] در این زمینه را تمثیلی و تشبیهی می‌دانند.<ref>إخوان، رسائل، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۷۶-۷۸ و ص۲۹۹-۳۰۰.</ref> برخی از فلاسفه مانند [[ابن سینا]] برآنند راهی برای اثبات معاد جسمانی جز از طریق شرع و تصدیق خبر پیامبر(ص) نیست و عقل ناتوان از اثبات و تحلیل آن است.<ref>ابن سينا، الشفاء- الإلهیات، ۱۴۲۴ق، مقاله نهم، ص۴۲۳.</ref> بیشتر متفکران ضمن پذیرش اصل معادجسمانی درصدد تحلیل عقلی آن برآمده و دیدگاه‌های مختلفی ارائه کرده‌اند که عبارتند از: | با وجود اینکه گفته شده معاد جسمانى از [[ضروری دین| ضروریات دین]] و مورد اتفاق جمیع [[اسلام|مسلمانان]] است؛<ref>مجلسی، حق الیقین، انتشارات اسلامیه، ص۳۶۹؛ حسینى تهرانى، معادشناسى، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۱۳۸.</ref> ولی برخی مانند [[اخوان الصفا]] حقیقت [[معاد]] را صرفا روحانی دانسته و منکر جسمانی بودن معاد شده و زبان [[قرآن]] در این زمینه را تمثیلی و تشبیهی می‌دانند.<ref>إخوان، رسائل، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۷۶-۷۸ و ص۲۹۹-۳۰۰.</ref> برخی از فلاسفه مانند [[ابن سینا]] برآنند راهی برای اثبات معاد جسمانی جز از طریق شرع و تصدیق خبر [[پیامبر(ص)]] نیست و عقل ناتوان از اثبات و تحلیل آن است.<ref>ابن سينا، الشفاء- الإلهیات، ۱۴۲۴ق، مقاله نهم، ص۴۲۳.</ref> بیشتر متفکران ضمن پذیرش اصل معادجسمانی درصدد تحلیل عقلی آن برآمده و دیدگاه‌های مختلفی ارائه کرده‌اند که عبارتند از: | ||
::الف.''' بازگشت روح به بدن مادی دنیایی''': متکلمان بر اساس ظاهر آیات و روایات معتقدند که در روز قیامت، همین جسم دنیایی یا بدنی دیگر مثل آن است که به همراه روح برانگیخته می‌شود.<ref> حلی، باب حادی عشر، موسسه مطالعات اسلامی، ص۲۰۷؛ فخر رازی، تفسیر کبیر، بیروت، ج۲، ص۵۵.</ref> | ::الف.''' بازگشت روح به بدن مادی دنیایی''': متکلمان بر اساس ظاهر آیات و روایات معتقدند که در روز قیامت، همین جسم دنیایی یا بدنی دیگر مثل آن است که به همراه روح برانگیخته می‌شود.<ref> حلی، باب حادی عشر، موسسه مطالعات اسلامی، ص۲۰۷؛ فخر رازی، تفسیر کبیر، بیروت، ج۲، ص۵۵.</ref> | ||