سریه امام علی در یمن: تفاوت میان نسخه‌ها

امام علی(ع) پس از رسیدن به [[طائف]]، فرماندهی لشکر و مواظبت از خمس را به [[ابورافع]] سپرد و به پیامبر(ص) در [[مکه]] ملحق شد. برخی افراد از ابورافع خواستند تا مقداری از خمس را به آنها بدهد و او نیز موافقت کرد. امام در ملاقات مجدد با لشکریان، ابورافع را توبیخ کرد و اموال را از یارانش پس گرفت که این امر سبب ناراحتی آن‌ها و گلایه به پیامبر شد.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۱۰۷۹؛ مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۹۶.</ref> گفته شده است که پیامبر(ص) به مذمت این افراد پرداخت و ضمن بیان [[فضایل امام علی(ع)]]، کارش را مورد تأیید قرار داد.<ref>ابن‌هشام، السیرة النبویه، بی‌تا، ج۲، ص۶۰۳؛ ذهبی، تاریخ الاسلام، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۶۳۱.</ref> {{یاد| بر اساس برخی گزارش‌ها سپاهیان که در غیاب امام علی(ع) تحت فرماندهی ابورافع بودند پارچه‌هایی که بر اساس قرار داد روز [[مباهله پیامبر(ص) با مسیحیان نجران|مباهله]] از قوم [[نجران]] گرفته بودند را به عنوان لباس احرام استفاده کرده و امام پارچه‌ها را از آنان پس گرفت و چون با اعتراض و برخورد شدید امام مواجه شدند به پیامبر(ص) از این برخورد حضرت شکایت کردند و رسول خدا نیز در حمایت از امام علی(ع) به یکی از یاران خود فرمان داد که در میان افراد شاکی برخیزد و پیام زیر را از طرف او به آنان برساند و بگوید: از بدگویی درباره علی علیه‌السلام دست بردارید. او در اجرای دستور خدا بی‌پروا است و اهل تملق و مداهنه نیست.«ارفعوا ألسنتکم عن علی بن أبی طالب فإنه خشن فی ذات الله عزوجل، غیر مداهن فی دینه» مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج ۲۱، ص۳۸۵؛ سبحانی، فروغ ابدیت، ۱۳۸۵ش، ص۹۲۷.}}