آیه ۳۲ سوره نور: تفاوت میان نسخه‌ها

آیه ۳۲ [[سوره نور]] به یکی از راه‌های با اهمیت جلوگیری از فحشا اشاره کرده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۴، ص۴۵۶.</ref> خداوند در این آیه از اهل ایمان می‌خواهد مردان و زنان را به ازدواج درآورند.<ref>انصاریان، تفسیر حکیم، دارالعرفان، ص۱۵۲.</ref> [[شیخ طوسی]] گفته است خطاب آیه به کسانی است که بر آن بی‌همسران ولایت دارند.<ref>شیخ طوسی، التبيان، دارإحياء التراث العربی‏، ج۷، ص۴۳۲.</ref> برخی گفته‌اند خانواده و جامعه، مسئول ازدواج افراد بی‌همسر هستند.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۶، ص۱۸۲.</ref>  

مضمون آیه ۳۲ سوره نور را این دانسته‌اند که فقر و تنگدستی نباید مانع ازدواج باشد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ص۴۵۸.</ref> گفته شده طبق این آیه فرد مسلمان به سبب وعده خداوند نباید به علت هراس از تهیدستی از ازدواج رویگردان شود.<ref>مدرسی، احکام خانواده و آداب ازدواج، ۱۳۸۸ش، ص۱۹۹.</ref> از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] نقل است کسی که از ترس فقر ازدواج نکند، به خداوند سوء ظن دارد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۲۲۰.</ref> مفسران گفته‌اند مفهوم این آیه این است که از طریق کمک‌های مالی، پیدا کردن همسر مناسب، تشویق به ازدواج، و پادرمیانی برای حل مشکلات، مقدمات ازدواج مجردها فراهم شود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ص۴۵۷.</ref>

در تفاسیر آمده که خداوند وعده رفع فقر را با جمله‏ «وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلِیمٌ» تأکید کرده است و نیز رزق هر کس را تابع صلاحیت او دانسته‌اند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۵، ص۱۱۳.</ref> گفته شده خداوند با جمله «إِنْ یَکُونُوا فُقَرَاءَ یُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ» آنچه که مانع ازدواج است را رد کرده است.<ref>بیضاوی، تفسیر بیضاوی، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۱۰۵.</ref> [[فخر رازی]] می‌گوید مقصود آیه این نیست که فرد تنها به سبب ازدواج ثروتمند می‌شود، بلکه آیه در بیان این موضوع است که فقر نباید مانع ازدواج باشد و ثروت نباید در ازدواج مطرح باشد. از این جهت آیه قول به غنا نداده است که تحقق آن ممکن نباشد.<ref>فخر رازی، تفسیر کبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۳، ص۳۷۱.</ref>

از نظر [[علامه طباطبایی]] و [[بیضاوی]]، مراد از صالحین در آیه که گفته شده آنها را همسر دهید، صالح برای ازدواج است، نه صالح در اعمال.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۵، ص۱۱۳؛ بیضاوی، تفسیر بیضاوی، ۱۴۱۸ق، ج۴، ص۱۰۵.</ref> این آیه در ادله قائلین به عدم شرطیت [[یسار در ازدواج|یَسار در ازدواج]]{{یاد|يسار در ازدواج، تمكّن از نفقه است. فقیهان در شرط و عدم شرط آن در صحت ازدواج، آرای متفاوتی دارند. (مکارم شیرازی، کتاب النکاح، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۱۶۳.)}} در کتب فقهی مورد استفاده قرار گرفته است.<ref>مکارم شیرازی، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۱۶۴.</ref>