لقطه: تفاوت میان نسخهها
←لقطه حیوان
(←منابع) |
|||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
اگر کسی حیوان گمشدهای را بیابد، گرفتن آن جایز نیست و اگر آن را بگیرد و صاحبش را پیدا نکند موظف است که خود حیوان یا قیمتش را صدقه دهد.<ref> امام خمینی، تحریر الوسیلة، دار العلم، ج۲، ص۲۲۱-۲۲۲.</ref> | اگر کسی حیوان گمشدهای را بیابد، گرفتن آن جایز نیست و اگر آن را بگیرد و صاحبش را پیدا نکند موظف است که خود حیوان یا قیمتش را صدقه دهد.<ref> امام خمینی، تحریر الوسیلة، دار العلم، ج۲، ص۲۲۱-۲۲۲.</ref> | ||
البته چنانچه حیوان در منطقهای غیر آباد پیدا شود و حیوان -مثل گوسفند- توان محافظت از خود را نداشته باشد، گرفتن و محافظت از آن جایز است؛ پس اگر یابنده پس از جستجو صاحبش را پیدا نکرد میتواند آن را تملک نماید.<ref> امام خمینی، تحریر الوسیلة، دار العلم، ج۲، ص۲۲۲، م۴.</ref> | البته چنانچه حیوان در منطقهای غیر آباد پیدا شود و حیوان -مثل گوسفند- توان محافظت از خود را نداشته باشد، گرفتن و محافظت از آن جایز است؛ پس اگر یابنده پس از جستجو صاحبش را پیدا نکرد میتواند آن را تملک نماید.<ref> امام خمینی، تحریر الوسیلة، دار العلم، ج۲، ص۲۲۲، م۴.</ref> | ||
=== احکام لقیط یا کودک گمشده== | |||
* «لقیط» یا بچهای که گم شده و نگهداری کنندهای ندارد و خودش مستقلاً نمی تواند به آنچه که مصلحت او است و دفع آنچه که موجب ضرر و هلاکت او است اقدام نماید التقاط و گرفتن او جایز و بلکه مستحب است. بلکه اگر در معرض تلف باشد و حفظ او متوقف بر گرفتن او باشد، از باب مقدمه، واجب است.<ref>خمینی، تحریر الوسیله، ناشر: موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى( ره)، ج۲، ص۲۲۳.</ref> | |||
*در تحقق حکم لقیط تفاوتی نیست که خانوادهاش به جهت ناتوانی از هزینه او یا ترس از تهمت، او را در جاده یا مسجد و مانند آن ها رها کرده باشند یا به دلیل دیگر. <ref>خمینی، تحریر الوسیله، ناشر: موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى( ره)، ج۲، ص۲۲۳.</ref> | |||
* اگر لقیط مُمیِّز باشد بعد از آن که صدق کند که گم شده و آواره است و نگهداری کننده ای ندارد واجب است که یابنده خودش یا به وسیلۀ شخص دیگری او را حضانت و حفاظت نموده و به لوازم تربیت او اقدام نماید. و او سزاوارتر است از دیگری نسبت به او تا بالغ شود.<ref>خمینی، تحریر الوسیله، ناشر: موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى( ره)، ج۲، ص۲۲۳.</ref> | |||
*کسی حق ندارد لقیط را از دست یابندهاش بگیرد و متصدّی حِضانت او شود، مگر کسی که شرعاً دارای حق حضانت است پیدا شود مانند: پدر و مادر و اجداد و بقیۀ خویشان، یا به جهت حق وصایت درای حق حضانت باشد مانند: وصیِّ پدر یا جدّ که دراین صورت از عنوان لقیط خارج می شود.<ref>خمینی، تحریر الوسیله، ناشر: موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى( ره)، ج۲، ص۲۲۳.</ref> | |||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== |