پرش به محتوا

مجتبی (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها

۳۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۶ اکتبر ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{درباره ۲|لقب امام مجتبی(ع)|آشنایی با شخصیت امام(ع)، مدخل|امام حسن مجتبی علیه‌السلام|}} '''مُجتبیٰ''' از القاب امام حسن(ع) است.<ref>ابن شهرآشوب، المناقب، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۲۹.</ref> این لقب، درباره فهرست کنیه‌ها...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
'''مُجتبیٰ''' از [[فهرست کنیه‌ها و لقب‌های امام حسن مجتبی(ع)|القاب امام حسن(ع)]] است.<ref>ابن شهرآشوب، المناقب، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۲۹.</ref> این لقب، درباره [[فهرست کنیه‌ها و لقب‌های پیامبر(ص)|پیامبر اسلام]] هم به‌کار رفته<ref>زرندی حنفی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.</ref> و مختص [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام دوم شیعیان]] نیست؛ اما درباره امام حسن(ع) شهرت پیدا کرده است.<ref>نظامی همدانی، المعارف الرافعة فی الزیارة الجامعة، ۱۳۸۹ش، ص۳۱۴.</ref> در روایات متعددی که از امامان شیعه نقل شده، امام حسن(ع) را با لقب مجتبی یاد کرده‌اند<ref>پاک‌نیا تبریزی، تأملی در مستندات و مشهورترین القاب معصومین علیه‌السلام، ص۱۳۲.</ref> و در دعای [[حرز امام سجاد(ع)]] هم تعبیر «الحسنُ المجتبیٰ» آمده است.<ref>عطاردی قوچانی، مسند الامام السجاد، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۳۲.</ref>
'''مُجتبیٰ''' از [[فهرست کنیه‌ها و لقب‌های امام حسن مجتبی(ع)|القاب امام حسن(ع)]] است.<ref>ابن شهرآشوب، المناقب، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۲۹.</ref> این لقب، درباره [[فهرست کنیه‌ها و لقب‌های پیامبر(ص)|پیامبر اسلام]] هم به‌کار رفته<ref>زرندی حنفی، نظم درر السمطین، ۱۴۲۵ق، ص۲۷.</ref> و مختص [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام دوم شیعیان]] نیست؛ اما درباره امام حسن(ع) شهرت پیدا کرده است.<ref>نظامی همدانی، المعارف الرافعة فی الزیارة الجامعة، ۱۳۸۹ش، ص۳۱۴.</ref> در روایات متعددی که از امامان شیعه نقل شده، امام حسن(ع) را با لقب مجتبی یاد کرده‌اند<ref>پاک‌نیا تبریزی، تأملی در مستندات و مشهورترین القاب معصومین علیه‌السلام، ص۱۳۲.</ref> و در دعای [[حرز امام سجاد(ع)]] هم تعبیر «الحسنُ المجتبیٰ» آمده است.<ref>عطاردی قوچانی، مسند الامام السجاد، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۳۲.</ref>


مجتبی از ماده «اِجتَباء» به‌معنای برگزیده و انتخاب‌شده است<ref>منتظری، درس‌هایی از نهج‌البلاغه، ۱۳۹۵ش، ص۳۹۸.</ref> و [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] در ذیل [[آیه ۱۲۱ سوره نحل]]، واژه اِجتَباء را این‌گونه [[تفسیر قرآن|تفسیر]] می‌کند که خدا، او (امام معصوم) را برای خود خالص گردانیده، به‌صورتی که از پراکندگی دور ساخته و در یک [[صراط مستقیم]] هدایت می‌کند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۵۱ش، ج۱۲، ص۳۶۸.</ref>
مجتبی از ماده «اِجتَباء» به‌معنای برگزیده و انتخاب‌شده است<ref>منتظری، درس‌هایی از نهج‌البلاغه، ۱۳۹۵ش، ص۳۹۸.</ref> و [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] در ذیل [[آیه ۱۲۱ سوره نحل]]، واژه اِجتَباء را این‌گونه [[تفسیر قرآن|تفسیر]] می‌کند که خدا، [[امامان شیعه|امام معصوم]] را برای خود خالص گردانیده، به‌صورتی که او را از پراکندگی دور ساخته و در یک [[صراط مستقیم]] هدایت می‌کند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۵۱ش، ج۱۲، ص۳۶۸.</ref>


گفته شده این لقب، هر چند دارای مفهوم خاصی است که درباره همه [[امامان شیعه]] حقیقت پیدا می‌کند، اما تنها امام دوم شیعیان به این نام مشهور شده و گویای این مطلب است که لقب مجتبی برای امام حسن(ع) در عصر حیاتش اتفاق افتاده است.<ref>فتاحی، انوار الهی، ۱۳۹۰ش، ص۲۷۴.</ref>
گفته شده این لقب، هر چند دارای مفهوم خاصی است که درباره همه امامان شیعه حقیقت پیدا می‌کند، اما تنها امام دوم شیعیان به این نام مشهور شده و گویای این مطلب است که لقب مجتبی برای امام حسن(ع) در دوران حیاتش اتفاق افتاده است.<ref>فتاحی، انوار الهی، ۱۳۹۰ش، ص۲۷۴.</ref>
==پانویس==
==پانویس==
{{پانوشت}}
{{پانوشت}}
خط ۱۵: خط ۱۵:
*عطاردی قوچانی، عزیزالله، مسند الامام السجاد، تهران، عطارد، ۱۳۷۹ش.
*عطاردی قوچانی، عزیزالله، مسند الامام السجاد، تهران، عطارد، ۱۳۷۹ش.
*فتاحی،حمید، انوار الهی، قم، میرفتاح، ۱۳۹۰ش.
*فتاحی،حمید، انوار الهی، قم، میرفتاح، ۱۳۹۰ش.
*منتظری، حسینعلی، درسهایی از نهج‌البلاغه، تهران، سرایی، ۱۳۹۵ش.
*منتظری، حسینعلی، درس‌هایی از نهج‌البلاغه، تهران، سرایی، ۱۳۹۵ش.
*نظامی همدانی، علی، المعارف الرافعة فی الزیارة الجامعة، مشهد، آستان قدس رضوی، ۱۳۸۹ش.
*نظامی همدانی، علی، المعارف الرافعة فی الزیارة الجامعة، مشهد، آستان قدس رضوی، ۱۳۸۹ش.
{{پایان}}
{{پایان}}
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۵٬۹۶۶

ویرایش