فحاشی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] ضمن سفارش به پرهیز از ناسزاگویی، آن‌را سبب کدورت و دشمنی دانسته‌ است.<ref>الکلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۳۶۰.</ref> [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] دراین‌باره فرموده است: هرکس به برادر مومن‌اش ناسزا بگوید خداوند [[برکت]] را از رزقش می‌برد و او را به حال خود واگذاشته و زندگانی‌اش را بر او تنگ می‌کند.<ref>الکلینی، ‌الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۳۲۶.</ref> همچنین ایشان از قول پیامبر(ع) از بدترین مخلوقات خداوند که شخص فحّاش و لعّان (کسی که زیاد فحش و لعن می‌دهد) باشد، خبر داده است.<ref>الکلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۲۹۰.</ref> [[محمدمحسن فیض کاشانی|فیض کاشانی]] «لعّان» را در این روایات به شخصی که بواسطه زیاد لعن کردن، لعن خلق و خوی‌ او شده معنا کرده و گفته است این‌گونه احادیث با جواز لعن و سبّ برای کسی که مستحق آن باشد قابل جمع است.<ref>فیض کاشانی، المحجة البيضاء، ۱۴۱۷ق، ج۵، ص۲۲۲.</ref>