پرش به محتوا

غزوه بنی‌قینقاع: تفاوت میان نسخه‌ها

←‏جنگ و سرنوشت آن: اصلاح ارقام
(←‏غنائم: اصلاح ارقام)
(←‏جنگ و سرنوشت آن: اصلاح ارقام)
خط ۴۹: خط ۴۹:
به نوشته بلعمی<ref>بلعمی،  تاریخنامه طبری، ج۱، ص۱۵۲</ref> پیامبر علاوه بر تبعید آنان، حصارشان را نیز ویران کرد. برخی از یهودیان با پذیرش اسلام در مدینه ماندند، چنانکه در مراسم دفن [[عبدالله بن ابی]] در سال [[۹ق]]، چند تن از بنی قَینُقاع هم حضور داشتند.<ref>واقدی، کتاب المغازی، ج۳، ص۸۰۶.</ref> این سخن که [[عبدالله بن سلام]] نیز در شمار این اسلام آوردگان بود،<ref>دایرة المعارف جودائیکا، ذیل «Qaynuqa».</ref> نادرست است، زیرا او به روایتی قبل از هجرت به مدینه و به روایتی، اندکی پس از آن اسلام آورده بود.<ref> دایرة المعارف اسلام، چاپ دوم، ذیل «عبداللّه بن سلام».</ref>
به نوشته بلعمی<ref>بلعمی،  تاریخنامه طبری، ج۱، ص۱۵۲</ref> پیامبر علاوه بر تبعید آنان، حصارشان را نیز ویران کرد. برخی از یهودیان با پذیرش اسلام در مدینه ماندند، چنانکه در مراسم دفن [[عبدالله بن ابی]] در سال [[۹ق]]، چند تن از بنی قَینُقاع هم حضور داشتند.<ref>واقدی، کتاب المغازی، ج۳، ص۸۰۶.</ref> این سخن که [[عبدالله بن سلام]] نیز در شمار این اسلام آوردگان بود،<ref>دایرة المعارف جودائیکا، ذیل «Qaynuqa».</ref> نادرست است، زیرا او به روایتی قبل از هجرت به مدینه و به روایتی، اندکی پس از آن اسلام آورده بود.<ref> دایرة المعارف اسلام، چاپ دوم، ذیل «عبداللّه بن سلام».</ref>


در این نبرد، [[سعد بن معاذ]] احتمالاً مأمور آن بوده است که دیگر یهودیان را از دخالت در ماجرا بازدارد.<ref>وات، ص۲۱۰.</ref>؛ پرچم سپید پیامبر را [[حمزة بن‌عبدالمطّلب|حمزة بن عبدالمطلّب]] می‌برد.<ref>طبری، تاریخ الرسل و الملوک، ج۳، ص۱۳۶۲.</ref> [[ابولبابه انصاری|ابولُبابة]] بن المنذر عَمری به نیابت از پیامبر در [[مدینه]] ماند<ref>واقدی، کتاب المغازی، ج۳، ص۱۳۰.</ref>؛ منذر بن قدامه سلمی مأمور به بند کشیدن آنان<ref>واقدی، کتاب المغازی، ج۲، ص۳۳.</ref> و محمّد بن مَسلمه هم عهده‌دار جمع‌آوری اموال ایشان شد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۳۰.</ref>
گفته شده پرچم سپاه پیامبر در این جنگ سفید و در دستان [[حمزة بن‌عبدالمطّلب|حمزة بن عبدالمطلّب]] بود.<ref>طبری، تاریخ الرسل و الملوک، ج۳، ص۱۳۶۲.</ref> [[ابولبابه انصاری|ابولُبابة]] ولی به باور سید جعفر عاملی پرچم پیامبر در این جنگ سیاه و پرچم‌دار پیامبر در تمام جنگ‌ها از جمله این غزوه، امام علی بوده است.<ref>عاملی، الصحیح من سیرة النبی الاعظم، ۱۴۲۶ق، ج۷، ص۳۷-۳۸.</ref> بن المنذر عَمری به نیابت از پیامبر در [[مدینه]] ماند<ref>واقدی، کتاب المغازی، ج۳، ص۱۳۰.</ref>؛ منذر بن قدامه سلمی مأمور به بند کشیدن آنان<ref>واقدی، کتاب المغازی، ج۲، ص۳۳.</ref> و محمّد بن مَسلمه هم عهده‌دار جمع‌آوری اموال ایشان شد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۳۰.</ref>


بیشتر منابع، تعداد مردان بنی قَینُقاع را ۷۰۰ تن دانسته‌اند، ولی از غنایم به دست آمده پیداست که احتمالاً این تعداد مبالغه‌آمیز باشد و گمان می‌رود سخن مؤلف التنبیه و الاشراف که یهودیان را ۴۰۰ تن دانسته است به حقیقت نزدیکتر باشد.<ref> مسعودی، التنبیه و الاشراف، ص۲۰۶.</ref>
بیشتر منابع، تعداد مردان بنی قَینُقاع را ۷۰۰ تن دانسته‌اند، ولی از غنایم به دست آمده پیداست که احتمالاً این تعداد مبالغه‌آمیز باشد و گمان می‌رود سخن مؤلف التنبیه و الاشراف که یهودیان را ۴۰۰ تن دانسته است به حقیقت نزدیکتر باشد.<ref> مسعودی، التنبیه و الاشراف، ص۲۰۶.</ref>
confirmed، movedable، protected، templateeditor
۵٬۵۰۳

ویرایش