تهمت: تفاوت میان نسخه‌ها

{{اخلاق-عمودی}}'''تُهْمَت''' نسبت ناروا دادن به دیگران از روی حدس و گمان است. منشأ تهمت [[سوء‌ظن]] و بدگمانی به رفتار دیگران است. تهمت‌زدن [[حرام]] و از [[گناهان کبیره]] شمرده می‌شود و مرتکب آن در غیر [[قذف]]، [[تعزیر]] می‌شود. فرق بین تهمت، [[بهتان|بُهتان]] و [[افترا|اِفْتِرا]] در این است که تهمت‌زننده یقین به وجود عیب ندارد اما بهتان‌گو و افترا‌ زننده از همان ابتدا علم و یقین به نسبت‌های دورغ خود دارند. در [[قرآن|قرآن کریم]] برای تهمت‌‌زنندگان وعده عذاب دردناکی داده شده است. در روایات اسلامی از حاضر شدن در مکان‌هایی که سوء‌ظن برانگیز است نهی شده است. یکی از پیامدهای منفی تهمت‌زدن از بين رفتن ايمان است و راه‌ درمان تهمت‌نزدن، [[تجسس|تجسس نکردن]] در کارهای دیگران بیان شده است.