کمال الدین و تمام النعمة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

نام‌های مختلفی برای کتاب ذکر شده است مانند «''اکمال الدین و اتمام النعمة''»،<ref>تهرانی، الذریعة، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۸۲. حر عاملی، امل الآمل، ج۲، ص۲۸۴.</ref> «''اتمام النعمة فی الغیبة''»،<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ ق، ج۱، ص۶.</ref> و «''اکمال الدین''»؛ اما بنابر آنچه در آخرین باب  کتاب با عنوان باب نوادر آمده است که صدوق در تعریف امامت می‌گوید: «بها كمل الدين و تمت النعمة»؛ بسیاری نام «''کمال الدین و تمام النعمه''» را ترجیح داده‌اند. <ref>صدوق، کمال الدین و تمام النعمه،۱۳۹۵ ق، ج۲، ص۶۵۸.</ref>