تسنن دوازده‌امامی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''تسنن دوازده‌امامی''' گرایشی مذهبی در [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] که در آن، ضمن اعتقاد به [[خلفای سه‌گانه]]، به [[ولایت|ولایت ائمه شیعه(ع)]] هم ارادت و اعتقاد دارند. می‌گویند زمینه این گرایش در همان قرون نخستین اسلامی و در تقابل با آن دسته از طرفداران عثمان که مخالف [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] بودند شکل است. اما دوره رواج آن را از قرن ششم قمری و ابتدا در ایران و [[هند]] و سپس در قسمت شرقی [[خراسان بزرگ]] و سرزمین‌های [[خلافت عثمانی]] می‌دانند. | '''تسنن دوازده‌امامی''' گرایشی مذهبی در [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] که در آن، ضمن اعتقاد به [[خلفای سه‌گانه]]، به [[ولایت|ولایت ائمه شیعه(ع)]] هم ارادت و اعتقاد دارند. می‌گویند زمینه این گرایش در همان قرون نخستین اسلامی و در تقابل با آن دسته از طرفداران عثمان که مخالف [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] بودند شکل گرفته است. اما دوره رواج آن را از قرن ششم قمری و ابتدا در ایران و [[هند]] و سپس در قسمت شرقی [[خراسان بزرگ]] و سرزمین‌های [[خلافت عثمانی]] می‌دانند. | ||
اصطلاح «تسنن دوازده‌امامی» عنوانی جدید در تاریخ‌پژوهی ایران قلمداد شده است؛ اما برخی محققان، با استناد به نسخه‌ای خطی گفته‌اند در اواخر دوره صفویه هم به کار می‌رفته است. برخی از عوامل شکل‌گیری تسنن دوازده‌امامی چنین بیان شده است: سقوط [[بنی‌عباس|خلافت عباسی]]، تسامح مذهبی [[ایلخانان|ایلخانان مغول]] و امیران تیموری، رشد [[تصوف]] و مرجعیت‌یافتن صوفیان، و نزدیک‌شدن تصوف و [[شیعه|تشیع]] به یکدیگر. | اصطلاح «تسنن دوازده‌امامی» عنوانی جدید در تاریخ‌پژوهی ایران قلمداد شده است؛ اما برخی محققان، با استناد به نسخه‌ای خطی گفته‌اند در اواخر دوره صفویه هم به کار می‌رفته است. برخی از عوامل شکل‌گیری تسنن دوازده‌امامی چنین بیان شده است: سقوط [[بنی‌عباس|خلافت عباسی]]، تسامح مذهبی [[ایلخانان|ایلخانان مغول]] و امیران تیموری، رشد [[تصوف]] و مرجعیت‌یافتن صوفیان، و نزدیک‌شدن تصوف و [[شیعه|تشیع]] به یکدیگر. | ||