بخل: تفاوت میان نسخهها
←جایگاه
(←منابع) |
(←جایگاه) |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
طبق حدیثی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]]، بخیل کسی است که خود از داراییاش استفاده میکند ولی به کسی عطا نمیکند. سپس میگوید که بدتر از بخیل، شخص لئیم است که نه خود استفاده میکند و نه به دیگران میبخشد.<ref>شعیری، جامع الاخبار، مطبعه حیدریه، ص۱۱۳.</ref> در ادامه این حدیث آمده است که در مقابل این دو رذیله، دو عنوان سخی و کریم قرار میگیرد. سخی کسی است که هم خود استفاده میکند و هم دیگران از او بهره میبرند و کریم به کسی گفته میشود که خود استفاده نمیکند و در مقابل به دیگران کمک میکند.<ref>شعیری، جامع الاخبار، مطبعه حیدریه، ص۱۱۳.</ref> | طبق حدیثی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]]، بخیل کسی است که خود از داراییاش استفاده میکند ولی به کسی عطا نمیکند. سپس میگوید که بدتر از بخیل، شخص لئیم است که نه خود استفاده میکند و نه به دیگران میبخشد.<ref>شعیری، جامع الاخبار، مطبعه حیدریه، ص۱۱۳.</ref> در ادامه این حدیث آمده است که در مقابل این دو رذیله، دو عنوان سخی و کریم قرار میگیرد. سخی کسی است که هم خود استفاده میکند و هم دیگران از او بهره میبرند و کریم به کسی گفته میشود که خود استفاده نمیکند و در مقابل به دیگران کمک میکند.<ref>شعیری، جامع الاخبار، مطبعه حیدریه، ص۱۱۳.</ref> | ||
[[امام صادق علیهالسلام|امام صادق (ع)]] در | [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق (ع)]] در روایت مشهور به [[حدیث جنود عقل و جهل]] این صفت رذیله را جزء [[حدیث جنود عقل و جهل|لشکر جهل]] عنوان کرده؛ همان گونه که سخاوت جزء لشکریان عقل قرار گرفته است.<ref>برقی، المحاسن، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۱۹۷.</ref> علامه مجلسی در شرح این حدیث میگوید عقل نیرویی است که انسان را به سمت خوبیها و بندگی خدا دعوت میکند و جهل نیرویی است که انسان را به سمت بدیها دعوت میکند.<ref>علامه مجلسی، مرآه العقول، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۶۶.</ref> | ||
اوصاف رذیله همچون بخل، جهل را در مایل ساختن انسان به بدیها توانمند می|سازند؛ همانگونه اوصاف پسندیده همچون سخاوت، عقل را در متمایل ساختن انسان به خوبیها یاری میدهند.<ref>علامه مجلسی، مرآه العقول، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۶۶.</ref> | اوصاف رذیله همچون بخل، جهل را در مایل ساختن انسان به بدیها توانمند می|سازند؛ همانگونه اوصاف پسندیده همچون سخاوت، عقل را در متمایل ساختن انسان به خوبیها یاری میدهند.<ref>علامه مجلسی، مرآه العقول، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۶۶.</ref> |