۱۶٬۶۵۸
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
این [[آیه]]، درباره دو نفر از [[صحابه|اصحاب پیامبر(ص)]] نازل شد که درباره [[سلمان فارسی]] و [[اسامة بن زید|اُسامة بن زید]] غیبت کرده بودند. | این [[آیه]]، درباره دو نفر از [[صحابه|اصحاب پیامبر(ص)]] نازل شد که درباره [[سلمان فارسی]] و [[اسامة بن زید|اُسامة بن زید]] غیبت کرده بودند. | ||
تعبیر به «برادر» در آیه، به دلیل آن است که طبق [[آیه اخوت|آیه | تعبیر به «برادر» در آیه، به دلیل آن است که طبق [[آیه اخوت|آیه اُخُوَّت]]، [[ایمان|مؤمنان]] برادر یکدیگر خطاب شدهاند. از دیدگاه برخی فقها، براساس عبارت «لَحْمَ أَخِیهِ مَیْتاً»، تنها غیبت [[اسلام|مسلمانان]] حرام است و غیبت [[کفر|کافِر]] و حتی [[فاسق]]، [[مباح|مُباح]] شمرده شده است؛ در مقابل، عدهای از فقها براساس عمومیت نهی از غیبت در این آیه، غیبت غیرمؤمنان را نیز حرام شمردهاند. به گفته [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]]، براساس آیه مذکور، گمان بد منشأ [[تجسس|تَجَسُّس]]، تجسس موجب افشای عیوب پنهانی و آگاهی بر عیوب سبب غیبت میشود؛ به همین دلیل در [[اسلام]] از این سه کار نهی شده است. | ||
==متن و ترجمه== | ==متن و ترجمه== | ||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
==شأن نزول== | ==شأن نزول== | ||
درباره آیه غیبت، که در [[مدینه]] نازل شده،<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۸، ص۳۰۵.</ref> دو [[اسباب نزول|شأن نزول]] نقل شده است: | درباره آیه غیبت، که در [[مدینه]] نازل شده،<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۸، ص۳۰۵.</ref> دو [[اسباب نزول|شأن نزول]] نقل شده است: | ||
* به گفته [[فضل بن حسن طبرسی|طَبَرْسی]] (درگذشت: ۵۴۸ق) در مَجْمَعُ | * به گفته [[فضل بن حسن طبرسی|طَبَرْسی]] (درگذشت: ۵۴۸ق) در [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|مَجْمَعُ البیان]]، این آیه درباره دو نفر از [[صحابه|اصحاب پیامبر(ص)]] که از [[سلمان فارسی]] غیبت کرده بودند، نازل شده است. آن دو نفر، سلمان را خدمت پیامبر(ص) فرستاده بودند تا برای آنان غذا بیاورد. پیامبر(ص)، سلمان را نزد [[اسامة بن زید|اُسامة بن زید]] که انباردار بود، فرستاد. اسامه به سلمان میگوید غذا تمام شده است و سلمان دست خالی برمیگردد. آن دو نفر، اسامه را [[بخل|بَخیل]] خوانده و درباره سلمان گفتند اگر او را سر چاه سمیحه (نام چاهی پرآب) بفرستیم، خشک خواهد شد. سپس خودشان به راه افتادند تا نزد اسامه بيايند و درباره موضوع، تجسس كنند. پیامبر(ص) به آنان فرمود: چه شده است که آثار گوشت را بر دهانتان میبینم. آن دو گفتند: ای پیامبر خدا(ص) ما امروز گوشت نخوردیم. پیامبر فرمود: شما در حال خوردن گوشت سلمان و اسامه هستید! پس از آن آیه غیبت نازل شد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۲۰۳.</ref> | ||
* نقل شده «وَلایَغْتَبْ بَعْضُکُمْ بَعْضاً» درباره یکی از خدمتگزاران [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] نازل شد که هنگامی که صحابه به دیدار پیامبر(ص) میآمدند، از آنها درخواست غذا میکرد و سپس مانع از دیدار آنها میشد. به همین جهت به او | * نقل شده «وَلایَغْتَبْ بَعْضُکُمْ بَعْضاً» درباره یکی از خدمتگزاران [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] نازل شد که هنگامی که صحابه به دیدار پیامبر(ص) میآمدند، از آنها درخواست غذا میکرد و سپس مانع از دیدار آنها میشد. به همین جهت به او بخیل نرمزبان گفتند و آیه درباره او نازل شد.<ref>ابنابیحاتم، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۰۹ق، ج۱۰، ص۳۳۰۶.</ref> | ||
==نکات تفسیری== | ==نکات تفسیری== |
ویرایش