آیه امن یجیب: تفاوت میان نسخه‌ها

{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[مهر]]|روز=[[۱۰]]|سال=[[۱۴۰۲]]|کاربر=Gholampour  }}

{{جعبه اطلاعات آیه

}}

'''[[آیه امن یجیب|آیه أَمَّنْ يُجیب]]''' شصت و دومین آیه [[سوره نمل]] است. در این آیه تأکید می‌شود که فقط خداوند است که دعای انسان را مستجاب و گرفتاری‌های او را برطرف می‌کند. در این [[آیه]]، روی عنوان مضطر تکیه شده است؛ چراکه یکی از شرائط [[استجابت دعا|اجابت دعا]] آن است که [[دعا]] صادقانه باشد و انسان مضطری که دیگر به غیر خدا امیدی ندارد و کاملا درمانده شده است، دعایش حقیقی است و در این حالت فرد فقط خدا را می‌خواند و خدا هم اجابت می‌کند.