پرش به محتوا

جزء (قرآن): تفاوت میان نسخه‌ها

۶۵۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۸ سپتامبر ۲۰۲۳
اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی
بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی)
خط ۵: خط ۵:


==تاریخچه==
==تاریخچه==
تقسیم‌بندی ابتدایی قرآن بر اساس [[حدیث|روایتی]] از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] بوده که قرآن را به چهار قسمت تقسیم می‌کند: «[[سبع طوال|سَبعُ طِوال]]»، «[[سوره‌های سنن|سُنَن]]»، «[[سوره‌های مثانی|مَثانی]]» و «[[مفصلات|مُفَصَّل]]». درباره تاریخِ شروعِ تقسیم‌بندی قرآن به سی جزء، نظرات مختلفی وجود دارد. گفته شده است این تقسیم‌بندی در زمان [[حجاج بن یوسف ثقفی]] (درگذشت [[سال ۹۵ هجری قمری|۹۵ق]]) آغاز شد<ref>فیض کاشانی، المحجة البیضاء، بی‌تا، ج۲، ص۲۲۴.</ref> تا در هر روز ماه رمضان یک جزء از آن قرائت شود.<ref>معینی، «جزء»، ص۸۳۶.</ref> برخی نیز گفته‌اند [[مأمون عباسی]] امر کرد که قرآن را اینگونه تقسیم‌بندی کنند.<ref>معرفت، التمهید، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۶۴.</ref> زَرکَشی از مفسران قرن هشتم، رواج تقسیم قرآن به ۳۰ جزء را از مدارس دینی می‌دانست.<ref>زرکشی، البرهان، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۵۰.</ref>
برخی اصل جزءبندی قرآن را برگرفته از روایتی از پیامبر می‌دانند که در آن به قرائت قرآن در هر ماه قمری اشاره شده است.<ref> احمد بن احمد بن محمد عبدالله الطویل، فن الترتیل و علومه، ۱۴۲۰ق، ص۶۵.</ref> اما درباره تاریخِ شروعِ تقسیم‌بندی قرآن به سی جزء، نظرات مختلفی وجود دارد. گفته شده است این تقسیم‌بندی در زمان [[حجاج بن یوسف ثقفی]] (درگذشت [[سال ۹۵ هجری قمری|۹۵ق]]) آغاز شد<ref> فیض کاشانی، محجةالبیضاء، ۱۴۲۸ق، ص۲۲۴.</ref> تا در هر روز ماه رمضان یک جزء از آن قرائت شود.<ref>معینی، «جزء»، ص۸۳۶.</ref> برخی نیز گفته‌اند [[مأمون عباسی]] امر کرد که قرآن را این‌گونه تقسیم‌بندی کنند.<ref>معرفت، التمهید، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۶۴.</ref> زَرکَشی از مفسران قرن هشتم، رواج تقسیم قرآن به ۳۰ جزء را از مدارس دینی می‌دانست.<ref>زرکشی، البرهان، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۵۰.</ref>  
==جزءخوانی==
==جزءخوانی==
در [[ایران]] و برخی دیگر از کشورهای اسلامی، [[مسلمان|مسلمانان]] در [[رمضان|ماه رمضان]]، قرآن را ختم می‌کنند؛ از این‌رو در هر روز یک جزء از قرآن را می‌خوانند که به این سنت، [[جزءخوانی]] گفته می‌شود. تلویزیون ایران برخی جزءخوانی‌‎ها در اماکن مقدس را، به صورت مستقیم از صداوسیما پخش می‌کند.<ref>[http://www.tavoosebehesht.ir/news/1572 برنامه جزءخوانی صدا و سیما]</ref>
در [[ایران]] و برخی دیگر از کشورهای اسلامی، [[مسلمان|مسلمانان]] در [[رمضان|ماه رمضان]]، قرآن را ختم می‌کنند؛ از این‌رو در هر روز یک جزء از قرآن را می‌خوانند که به این سنت، [[جزءخوانی]] گفته می‌شود. تلویزیون ایران برخی جزءخوانی‌‎ها در اماکن مقدس را، به صورت مستقیم از صداوسیما پخش می‌کند.<ref>[http://www.tavoosebehesht.ir/news/1572 برنامه جزءخوانی صدا و سیما]، طاووس بهشت.</ref>


در برخی کشورهای اسلامی، جزءهای قرآن به‌صورت مستقل نیز چاپ و تکثیر می‌شوند.
در برخی کشورهای اسلامی همچون ایران، جزءهای قرآن به‌صورت مستقل نیز چاپ می‌شوند. این قرآن‌ها به سی‌پاره خوانده می‌شوند و در مراسم ترحیم از آن استفاده می‌شود.<ref>دهخدا، لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه سی‌پاره.</ref>
==جزءها و سوره‌ها==
==جزءها و سوره‌ها==
{{جزء قرآن}}
{{جزء قرآن}}
{{پاک‌کن}}
{{-}}
 
== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانوشت}}
{{پانوشت}}


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}* رضاپور، محمدتقی، [http://irandaveh.blogfa.com/post/130 دانستنی‌های قرآن]، ایران‌داوه. تاریخ درج مطلب: ۳ خرداد ۱۳۹۵ش، تاریخ بازدید: ۱۱ اریبهشت ۱۴۰۲ش.
{{منابع}}
* فیض کاشانی، محسن، المحجة البیضاء، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، بی‌تا.
* احمد بن احمد بن محمد عبدالله الطویل، الترتیل وعلومه، الأوقاف السعودیة، ۱۴۲۰ق/۱۹۹۹م.
* [http://www.tavoosebehesht.ir/news/1572 برنامه جزءخوانی صدا و سیما]، طاووس بهشت، تاریخ درج مطلب: ۲ اردیبهشت ۱۴۰۰ش، تاریخ بازید: ۶ شهریور ۱۴۰۲ش.
* رضاپور، محمدتقی، [http://irandaveh.blogfa.com/post/130 دانستنی‌های قرآن]، ایران‌داوه. تاریخ درج مطلب: ۳ خرداد ۱۳۹۵ش، تاریخ بازدید: ۱۱ اریبهشت ۱۴۰۲ش.
* دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ذیل واژه سی‌پاره
* زرکشی، بدرالدین محمد بن عبدالله، «البرهان فی علوم القرآن»، بیروت، انتشارات دارالجیل، ۱۴۰۸ق.
* فیض کاشانی، محسن، «المحجة البیضاء»، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۲۸ق.
* معرفت، محمدهادی، التمهید، قم، موسسة النشر الاسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.
* معرفت، محمدهادی، التمهید، قم، موسسة النشر الاسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.
* معینی، محسن، «جزء»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی(ج۱)، تهران، دوستان و ناهید، ۱۳۷۷ش.
* معینی، محسن، «جزء»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی(ج۱)، تهران، دوستان و ناهید، ۱۳۷۷ش.
زرکشی، بدرالدین محمد بن عبدالله، «البرهان فی علوم القرآن»، بیروت، انتشارات دارالجیل، ۱۴۰۸ق.
{{پایان}}
{{پایان}}
==پیوند به بیرون==
==پیوند به بیرون==
* [http://www.pasokhgoo.ir/node/86982 چگونگی تقسیم قرآن به سی جزء]
* [http://www.pasokhgoo.ir/node/86982 چگونگی تقسیم قرآن به سی جزء.]
* [http://www.islamquest.net/fa/archive/question/fa31278 چرا قرآن کریم سی جزء دارد]
* [http://www.islamquest.net/fa/archive/question/fa31278 چرا قرآن کریم سی جزء دارد.]


{{قرآن کریم}}
{{قرآن کریم}}
خط ۳۹: خط ۴۲:
  | استناد به منابع مناسب = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل
  | استناد به منابع مناسب = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل
  | جانبداری = <!--دارد، ندارد-->ندارد
  | جانبداری = <!--دارد، ندارد-->ندارد
  | شناسه = <!--ناقص، کامل-->ناقص
  | شناسه = <!--ناقص، کامل-->کامل
  | رسا بودن = <!--ندارد، دارد-->دارد
  | رسا بودن = <!--ندارد، دارد-->دارد
  | جامعیت = <!--ندارد، دارد-->دارد
  | جامعیت = <!--ندارد، دارد-->دارد