ادیان ابراهیمی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:Popsistani.jpg|بندانگشتی|350px| پاپ فرانسیس (رهبر مسیحیان جهان) در کنار [[سید علی حسینی سیستانی|سیدعلی سیستانی]] (رهبر شیعیان عراق)]]

==عقاید مشترک==

*'''خلقت''': [[خدا|خداوند]] جهان را آفریده و آن را از خود متمایز ساخته است (هیچ کدام از این سه [[دین]] در شکل اصلی خود، یگانه‌انگار<ref>.monism</ref>نیستند)؛ جهانی که هرچند کاملاً به خدا وابسته است اما واقعیت است نه توهم، و نیز خیر است [و نه شر].

*'''وحی''': خدا در رویدادی تاریخی و منحصر به فرد، اراده‌اش را ظاهر ساخته است: اطاعت از او و [[گناه]] بودن نافرمانی از او. [[وحی]] در این ادیان به صورت مکتوب است. اما صاحب‌نظران میان معنای اسلامی، یهودی و مسیحی وحی تمایز قائلند. از نظر ایشان، در اسلام و یهودیت وحیِ رِسالی (وحی مخصوص پیامبران) الفاظ و معانی‌ای است که به قلب ایشان نازل می‌شود؛<ref>نورمحمدی و دیگران، «مفهوم و هویت شناسی وحی در ادیان ابراهیمی»، ص۸۰-۸۴.</ref> اما در مسیحیت، کاملترین وحی نه از طریق کلام و معانی؛ بلکه از طریق تجلی خداوند در خود مسیح رخ می‌دهد.<ref>نورمحمدی و دیگران، «مفهوم و هویت شناسی وحی در ادیان ابراهیمی»، ص۸۰-۸۵.</ref>

همچنین این ادیان بر اهمیت موارد زیر تأکید دارند:  

*همه انسان‌ها باید برای افکار و اعمال خود پاسخ‌گو باشند.

*قانون ([[فقه]]).

*مکان‌های پرستش خدا در این سه دین (با نام‌های [[کنیسه]]، [[کلیسا]] و [[مسجد]]) برای اجتماع طراحی شده است.<ref> Patrich Burke, The Major Religions, 1996, pp 191-192.</ref>

{{نوشتار اصلی|تورات|انجیل|قرآن}}

[[یهودیت]]، [[مسیحیت]] و [[اسلام]] سه دین الهی هستند که تعالیم خود را به کلام الهی -که در کتاب‌های مقدس‌شان تجلی یافته- مستند می‌سازند. کتاب آسمانی یهودیان تورات (به معنای شریعت یا قانون) نام دارد. یهودیان معتقدند این کتاب در کوه سینا، بر [[موسی (پیامبر)|حضرت موسی(ع)]] نازل می‌دانند.<ref>البستانی، دائرةالمعارف، بیروت، ج ۷، ص۲۶۴.</ref> کتاب مقدس مسیحیان به دو بحش عهد عتیق و عهد جدید تقسیم می‌شود. عهد عتیق کتاب‌های مقدس پیامبران پیش از حضرت عیسی(ع) از جمله تورات است. مسیحیان علاوه بر عهد عتیق، ۲۷ کتابِ دیگر (شامل اناجیل، اعمال رسولان، نامه‌های رسولان) را نیز محترم می‌شمارند و از آنها با نام عهد جدید یاد می‌کنند.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۸-۱۷۰.</ref> انجیل، نام چهار کتاب نخست عهد جدید (مَتّی، مَرْقُس، لوقا و یوحَنّا) است.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳.</ref> مسلمانان نیز قرآن را کتاب آسمانی خود می‌دانند. به باور [[مسلمان|مسلمانان]]، الفاظ و معنای قرآن عیناً کلام خداوند است حضرت محمد‌(ص) وحی شده است.<ref>میرمحمدی زرندی، تاریخ و علوم قرآن، ۱۳۶۳ش، ص۴۴؛ مصباح یزدی، قرآن‌شناسی، ۱۳۸۹، ج۱، ص۱۱۵-۱۲3.</ref>  

*مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ج۲، تهران، انتشارات صدرا، چاپ هفتم، ۱۳۷۷ش/۱۴۱۸ق.

*میرمحمدی زرندی، سیدابوالفضل، تاریخ و علوم قرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۶۳ش.

*هاشمی رفسنجانی، اکبر و جمعی از محققان، فرهنگ قرآن، قم، بوستان کتاب، چاپ دوم، ۱۳۸۵ش.

*.T. Patrich Burke, The Major Religions; An Introduction with texts, Blackwell, 1996