|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| '''صفات جمال و جلال الهی''' اصطلاحی در [[علم کلام]] و [[عرفان]] برای تقسیم بندی صفات [[خداوند]] است. در اصطلاح رایج کلام، این دو اصطلاح معادل صفات ثبوتی و سلبی هستند. صفات جمال (صفات ثبوتی) صفاتی هستند که بر وجود کمالی در خداوند دلالت می‌کنند مانند عالِم، قادر، خالق و رازق، و صفات جلال (صفات سلبی) نیز صفاتیاند که بر سلب نقصی از خداوند دلالت می‌کنند مانند غنی، واحد و قُدّوس. | | '''صفات جمال و جلال الهی''' اصطلاحی در [[علم کلام]] و [[عرفان]] برای تقسیم بندی صفات [[خداوند]] است. |
| | |
| در اصطلاح رایج [[عرفان نظری]]، اسامی جلال عبارت‌اند از اسمائی که از عظمت و کبریای حق تعالی حکایت می‌کنند و باعث خفای او می‌شوند یا آن که موجب منع نعمتی یا کمالی در خلق‌اند، نظیر متکبر، عزیز، قَهّار، مُنتَقِم و در عرفان عملی بر اسم‌هایی اطلاق می‌شود که تجلّی آنها باعث قبض و هیبت سالک می‌شود.
| |
| | |
| اسامی جمال در عرفان نظری اسم‌هایی را گویند که باعث ظهور حق و اعطای کمالی از کمالات و نعمتی از نعمت‌ها بر خلق می‌شوند، نظیر رحیم، رزاق، لطیف و… و در عرفان عملی بر اسامی اطلاق می‌شوند که تجلی آنها مایه اُنس و سُرور سالک می‌شود.
| |
|
| |
|
| ==معنای لغوی جمال و جلال== | | ==معنای لغوی جمال و جلال== |
