confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ویکی سازی) |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
| ویراستار = | | ویراستار = | ||
| به تصحیح = | | به تصحیح = | ||
| به کوشش =[[سید محمدحسین حسینی | | به کوشش =[[سید محمدحسین حسینی تهرانی]] | ||
| تصویرگر = | | تصویرگر = | ||
| طراح جلد = | | طراح جلد = | ||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
| ناشر =انتشارات انوار ملکوت | | ناشر =انتشارات انوار ملکوت | ||
| محل نشر =[[مشهد]] | | محل نشر =[[مشهد]] | ||
| تاریخ نشر =۱۳۸۰ش | | تاریخ نشر =[[سال ۱۳۸۰ هجری شمسی|۱۳۸۰ش]] | ||
| نوبت چاپ = | | نوبت چاپ = | ||
| شمارگان = | | شمارگان = | ||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
|نسخه الکترونیکی= | |نسخه الکترونیکی= | ||
}} | }} | ||
'''رساله سیر و سلوک''' کتابی به زبان فارسی با موضوع [[سیر و سلوک]]، منتسب به [[سید محمدمهدی بحرالعلوم]] فقیه شیعه (درگذشت ۱۲۱۲ق) است. در این رساله حقیقت سلوک، عالم خلوص و عوالم قبل و بعد از آن و نیز راه و روش سلوک بیان شده است. | '''رساله سیر و سلوک''' کتابی به زبان فارسی با موضوع [[سیر و سلوک]]، منتسب به [[سید محمدمهدی بحرالعلوم]] فقیه [[شیعه]] (درگذشت ۱۲۱۲ق) است. در این رساله حقیقت سلوک، عالم خلوص و عوالم قبل و بعد از آن و نیز راه و روش سلوک بیان شده است. | ||
توجه دادن به رعایت آداب و شرایط دینی و شرعی در سیر و سلوک، جامعیت و اختصار و توجه عارفان به آن، از ویژگیهای این اثر دانسته شده است. | توجه دادن به رعایت آداب و شرایط دینی و شرعی در سیر و سلوک، جامعیت و اختصار و توجه عارفان به آن، از ویژگیهای این اثر دانسته شده است. | ||
کتاب با تصحیح و مقدمه [[سید محمدحسین حسینی تهرانی|علامه تهرانی]] (درگذشت ۱۴۱۶ق)، از عارفان شیعه در سال | کتاب با تصحیح و مقدمه [[سید محمدحسین حسینی تهرانی|علامه تهرانی]] (درگذشت ۱۴۱۶ق)، از عارفان [[شیعه]] در [[سال ۱۳۸۰ هجری شمسی|سال ۱۳۸۰ش]]، توسط انتشارات انوار ملکوت، در [[مشهد]] و در یک جلد به چاپ رسیده است. | ||
[[سید محسن امین]] (درگذشت ۱۳۷۱ق)، شرححالنگار شیعه این رساله را نوشته بحرالعلوم نمیداند. | [[سید محسن امین]] (درگذشت ۱۳۷۱ق)، شرححالنگار [[شیعه]] این رساله را نوشته بحرالعلوم نمیداند. | ||
== انتساب به بحرالعلوم== | == انتساب به بحرالعلوم== | ||
رساله سیر سلوک کتابی با موضوع [[سیر و سلوک]]، منتسب به [[سید محمدمهدی بحرالعلوم]] (درگذشت ۱۲۱۲ق) است. [[سید محمدحسین حسینی | رساله سیر سلوک کتابی با موضوع [[سیر و سلوک]]، منتسب به [[سید محمدمهدی بحرالعلوم]] (درگذشت ۱۲۱۲ق) است. [[سید محمدحسین حسینی تهرانی]] (درگذشت ۱۴۱۶ق)، عالم و عارف [[شیعه]]، کتاب را از [[سید محمدمهدی بحرالعلوم]] (۱۲۱۲ق-۱۱۵۵ق) میداند. او دو دلیل بر گفته خود دارد: یکی اینکه [[سید عبدالهادی شیرازی]] (درگذشت ۱۳۸۲ق) از [[فقیهان]] شیعه و [[آقابزرگ تهرانی]] (درگذشت ۱۳۸۹ق) کتابشناس شیعه، کتاب را جز بخشهای انتهایی آن، نوشته بحرالعلوم میدانند.<ref> بحرالعلوم، رساله سیر و سلوک، ۱۴۲۲ق، مقدمه، ص۱۵-۱۴.</ref> دیگری آنکه نسخه اصل آن، تنها در کتابخانه بحرالعلوم و نزد خاندان بحرالعلوم وجود دارد.<ref>بحرالعلوم، رساله سیر و سلوک، ۱۴۲۲ق، مقدمه، ص۱۹-۱۸.</ref> | ||
[[سید محمدحسین طباطبائی | [[سید محمدحسین طباطبائی]] فیلسوف و مفسّر [[شیعه]] نیز، به دلیل تأیید عالمانی چون [[اسماعیل محلاتی]] (درگذشت ۱۳۴۳ق)، و نیز استادش [[سید علی قاضی طباطبایی]] (۱۳۶۶ق) از عارفان شیعه، کتاب را از بحرالعلوم میداند.<ref> بحرالعلوم، رساله سیر و سلوک، ۱۴۲۲ق، مقدمه، ص۱۷-۱۶.</ref> | ||
[[سید محسن امین]] (درگذشت ۱۳۷۱ق) شرححالنگار شیعه، این رساله را به دلیل آنکه محتوای آن مطابق با اندیشههای [[صوفیه|صوفیان]] است، از بحرالعلوم نمیداند.<ref>بحرالعلوم، رساله سیر و سلوک، ۱۴۲۲ق، مقدمه، ص۱۶.</ref> به نظر او، از جمله مطالبی که موافق با اندیشه صوفیه است یکی در خاطر آوردن سیمای مرشد هنگام خواندن «ایاک نعبد و ایاک نستعین» و دیگری کمکخواهی از روحانیت و قداست ستاره عطارد در ضمن یک رباعی است.<ref>بحرالعلوم، رساله سیر و سلوک، ۱۴۲۲ق، مقدمه، ص۱۶.</ref> با این حال [[سید محمدحسین حسینی تهرانی]] معتقد است در هیچ جای این رساله، در خاطر آوردن سیمای مرشد هنگام گفتن «ایاک نعبد و ایاک نستعین» نیامده است. همچنین به گفته او استمداد از معنویت و قداست عطارد، سخن نسخهنویس است و ربطی به بحرالعلوم ندارد.<ref> بحرالعلوم، رساله سیر و سلوک، ۱۴۲۲ق، مقدمه، ص۱۶.</ref> | [[سید محسن امین]] (درگذشت ۱۳۷۱ق) شرححالنگار شیعه، این رساله را به دلیل آنکه محتوای آن مطابق با اندیشههای [[صوفیه|صوفیان]] است، از بحرالعلوم نمیداند.<ref>بحرالعلوم، رساله سیر و سلوک، ۱۴۲۲ق، مقدمه، ص۱۶.</ref> به نظر او، از جمله مطالبی که موافق با اندیشه صوفیه است یکی در خاطر آوردن سیمای مرشد هنگام خواندن «ایاک نعبد و ایاک نستعین» و دیگری کمکخواهی از روحانیت و قداست ستاره عطارد در ضمن یک رباعی است.<ref>بحرالعلوم، رساله سیر و سلوک، ۱۴۲۲ق، مقدمه، ص۱۶.</ref> با این حال [[سید محمدحسین حسینی تهرانی]] معتقد است در هیچ جای این رساله، در خاطر آوردن سیمای مرشد هنگام گفتن «ایاک نعبد و ایاک نستعین» نیامده است. همچنین به گفته او استمداد از معنویت و قداست عطارد، سخن نسخهنویس است و ربطی به بحرالعلوم ندارد.<ref> بحرالعلوم، رساله سیر و سلوک، ۱۴۲۲ق، مقدمه، ص۱۶.</ref> |