confirmed، templateeditor
۱۱٬۴۵۴
ویرایش
خط ۲۰۲: | خط ۲۰۲: | ||
*مُسْتَدْرَكُ المُسْتَدرَك فى اِستِدراكِ ما فاتَ عن صاحبِ المُسْتَدرَك، كه تكملهاى است بر مُسْتَدْرَكُ الوَسائل محدّث نورى؛ و | *مُسْتَدْرَكُ المُسْتَدرَك فى اِستِدراكِ ما فاتَ عن صاحبِ المُسْتَدرَك، كه تكملهاى است بر مُسْتَدْرَكُ الوَسائل محدّث نورى؛ و | ||
*جامعُ الاحادیث و الاصول (نام دیگر آن : مَجْمَعُ الاحادیث)، كه ناتمام ماند | *جامعُ الاحادیث و الاصول (نام دیگر آن : مَجْمَعُ الاحادیث)، كه ناتمام ماند.<ref>همو، 1352ـ1354ش، ج 1، ص 319ـ320</ref>؛ <ref>حسینى اشكورى، ص 41ـ42</ref> | ||
آثار مهم فقهى او عبارتاند از : | آثار مهم فقهى او عبارتاند از : | ||
خط ۲۱۹: | خط ۲۱۹: | ||
*منتخبالاحكام (تهران 1325ش؛ <ref>مدرس تبریزى، ج 2، ص 24ـ25</ref>؛ <ref>آقابزرگ طهرانى، 1403، ج 26، ص 239</ref>؛ <ref>مشار، 1340ـ1344ش، ج 5، ستون 387ـ388</ref>؛ <ref>شریفرازى، 1352ـ 1354ش، همانجا</ref>)؛ | *منتخبالاحكام (تهران 1325ش؛ <ref>مدرس تبریزى، ج 2، ص 24ـ25</ref>؛ <ref>آقابزرگ طهرانى، 1403، ج 26، ص 239</ref>؛ <ref>مشار، 1340ـ1344ش، ج 5، ستون 387ـ388</ref>؛ <ref>شریفرازى، 1352ـ 1354ش، همانجا</ref>)؛ | ||
*حاشیه بر بعضى كتابهاى فتوایى، از جمله وسیلة النجاة سید ابوالحسن اصفهانى (تهران 1370) و [[عروةالوثقى]] [[سیدمحمد كاظم طباطبایى یزدى]]. حاشیه عروه ابتدا در 1366 در قم و سپس همراه با حواشى پنج تن از مراجع، در 1371 در تهران چاپ شد (<ref>مشار، 1340ـ1344ش، ج 5، ستون 387</ref>؛<ref> همو، 1344ش، ستون 621ـ622</ref>). حجت در اصول فقه، رسالة الاستصحاب و حاشیه بر كفایة الاصول آخوند خراسانى را نگاشت (<ref>مدرس تبریزى، ج 2، ص 24</ref>؛ <ref>آقابزرگ طهرانى، 1403، ج 2، ص 25</ref>؛ براى دیگر رسالههاى فقهى و اصولى او رجوع کنید به <ref>مرعشى نجفى، ص 135</ref>؛ <ref>حسینى اشكورى، ص 48ـ49، 50ـ53</ref>). اثر رجالى وى، حاشیهاى بر تَنْقیحُ المَقال عبداللّه مامَقانى است (<ref>مرعشی نجفى، همانجا</ref>). به گفته سید شهابالدین مرعشینجفى (همانجا)، برخى تألیفات حجت كوهكمرى، به خط خود او، در كتابخانه ایشان بوده است. | *حاشیه بر بعضى كتابهاى فتوایى، از جمله [[وسیلة النجاة]] [[سید ابوالحسن اصفهانى]] (تهران 1370) و [[عروةالوثقى]] [[سیدمحمد كاظم طباطبایى یزدى]]. حاشیه عروه ابتدا در 1366 در قم و سپس همراه با حواشى پنج تن از مراجع، در 1371 در تهران چاپ شد (<ref>مشار، 1340ـ1344ش، ج 5، ستون 387</ref>؛<ref> همو، 1344ش، ستون 621ـ622</ref>). حجت در اصول فقه، رسالة الاستصحاب و حاشیه بر كفایة الاصول آخوند خراسانى را نگاشت (<ref>مدرس تبریزى، ج 2، ص 24</ref>؛ <ref>آقابزرگ طهرانى، 1403، ج 2، ص 25</ref>؛ براى دیگر رسالههاى فقهى و اصولى او رجوع کنید به <ref>مرعشى نجفى، ص 135</ref>؛ <ref>حسینى اشكورى، ص 48ـ49، 50ـ53</ref>). اثر رجالى وى، حاشیهاى بر تَنْقیحُ المَقال عبداللّه مامَقانى است (<ref>مرعشی نجفى، همانجا</ref>). به گفته سید شهابالدین مرعشینجفى (همانجا)، برخى تألیفات حجت كوهكمرى، به خط خود او، در كتابخانه ایشان بوده است. | ||
بسیارى از شاگردان حجت، تقریرات درس او را نگاشتهاند، كه نسخههاى خطى شمارى از آنها در كتابخانه شخصى او بوده است (رجوع کنید به <ref>آقابزرگ طهرانى، 1403، ج 26، ص 238</ref>؛ <ref>حسینى اشكورى، ص 19ـ22، 35ـ38، 49ـ50</ref>). درس او در مبحث بیع، به قلم یكى از شاگردانش، یحیى فاضلهمدانى، در 1373/1333ش در قم چاپ شد. همچنین تقریر دیگرى از این مبحث به قلم ابوطالب تجلیل تبریزى، با عنوان البیع در همان سال در تبریز و بار دیگر در 1368ش در قم به چاپ رسید (<ref>مشار، 1340ـ1344ش، ج 5، ستون 387ـ388</ref>؛ <ref>همو، 1344ش، ستون 138</ref>؛<ref> موسوعة مؤلفى الامامیة، ج2، ص329</ref>). [[على صافى گلپایگانى]] نیز تقریرات درس اصول فقه او را با عنوان [[المَحَجَّة فى تقریرات الحُجَّة]] نوشت كه در 1377ش در قم چاپ شد. تفسیر معروف [[التبیان فى تفسیر القرآن]] تألیف ش[[یخ طوسى]] نخستینبار به همت [[میرزا على آقا شیرازى]] و حمایت سیدمحمد حجت، در دو مجلد، در فاصله سالهاى 1362 تا 1365/ 1322ـ 1325ش در تهران چاپ سنگى شد (<ref>شریفرازى، 1352ـ 1354ش، ج 1، ص 320</ref>؛ <ref>ایرانى قمى، ص 39ـ40</ref>). | بسیارى از شاگردان حجت، تقریرات درس او را نگاشتهاند، كه نسخههاى خطى شمارى از آنها در كتابخانه شخصى او بوده است (رجوع کنید به <ref>آقابزرگ طهرانى، 1403، ج 26، ص 238</ref>؛ <ref>حسینى اشكورى، ص 19ـ22، 35ـ38، 49ـ50</ref>). درس او در مبحث بیع، به قلم یكى از شاگردانش، یحیى فاضلهمدانى، در 1373/1333ش در قم چاپ شد. همچنین تقریر دیگرى از این مبحث به قلم ابوطالب تجلیل تبریزى، با عنوان البیع در همان سال در تبریز و بار دیگر در 1368ش در قم به چاپ رسید (<ref>مشار، 1340ـ1344ش، ج 5، ستون 387ـ388</ref>؛ <ref>همو، 1344ش، ستون 138</ref>؛<ref> موسوعة مؤلفى الامامیة، ج2، ص329</ref>). [[على صافى گلپایگانى]] نیز تقریرات درس اصول فقه او را با عنوان [[المَحَجَّة فى تقریرات الحُجَّة]] نوشت كه در 1377ش در قم چاپ شد. تفسیر معروف [[التبیان فى تفسیر القرآن]] تألیف ش[[یخ طوسى]] نخستینبار به همت [[میرزا على آقا شیرازى]] و حمایت سیدمحمد حجت، در دو مجلد، در فاصله سالهاى 1362 تا 1365/ 1322ـ 1325ش در تهران چاپ سنگى شد (<ref>شریفرازى، 1352ـ 1354ش، ج 1، ص 320</ref>؛ <ref>ایرانى قمى، ص 39ـ40</ref>). |