انتظار فرج: تفاوت میان نسخه‌ها
←مفهوم‌شناسی
جز (جایگزینی متن - '== پانویس ==↵{{پانویس ۲}}' به '== پانویس == {{پانوشت}} == یادداشت == {{یادداشت‌ها}}') |
|||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==مفهوم‌شناسی== | ==مفهوم‌شناسی== | ||
«انتظار» به‌معنی امید و چشم‌به‌راه بودن<ref>عمید، فرهنگ عمید، ذیل واژه انتظار.</ref> و «فَرَج» به‌معنی گشایش و رهایی دانسته شده است.<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص ۳۴۱.</ref> مراد از گشایش در باب [[مهدویت|مهدویّت]] را گشایشی برای مردم جهان دانسته‌اند که با [[ظهور امام زمان|ظهور حضرت مهدی(ع)]] (امام دوازدهم شیعیان) و برپایی حکومت عدل در سراسر جهان به وقوع می‌پیوندد.<ref>مسائلی، «سازه مفهومی انتظار در اندیشه مهدویت»، ص۲۴؛ سلیمیان، فرهنگ‌نامه مهدویت، ۱۳۸۳ش، ص۷۶.</ref><br>با توجه به احادیثی که انتظار فرج را مقیّد به فرج [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|حضرت مهدی(ع)]] نموده و نیز اهمیت فراوانی که برای موضوع انتظار ذکر شده است، منظور از انتظار فرج را انتظار ظهور مهدی موعود و گشایش عمومی دانسته‌اند، نه انتظار گشایش هر نوع گرفتاری.<ref>رضوانی، موعود شناسی و پاسخ به شبهات، ۱۳۸۸ش، ص۸۵.</ref><br> | «انتظار» به‌معنی امید و چشم‌به‌راه بودن<ref>عمید، فرهنگ عمید، ذیل واژه انتظار.</ref> و «فَرَج» به‌معنی گشایش و رهایی دانسته شده است.<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص ۳۴۱.</ref> مراد از گشایش در باب [[مهدویت|مهدویّت]] را گشایشی برای مردم جهان دانسته‌اند که با [[ظهور امام زمان|ظهور حضرت مهدی(ع)]] (امام دوازدهم [[شیعه|شیعیان]]) و برپایی حکومت عدل در سراسر جهان به وقوع می‌پیوندد.<ref>مسائلی، «سازه مفهومی انتظار در اندیشه مهدویت»، ص۲۴؛ سلیمیان، فرهنگ‌نامه مهدویت، ۱۳۸۳ش، ص۷۶.</ref><br>با توجه به احادیثی که انتظار فرج را مقیّد به فرج [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|حضرت مهدی(ع)]] نموده و نیز اهمیت فراوانی که برای موضوع انتظار ذکر شده است، منظور از انتظار فرج را انتظار ظهور مهدی موعود و گشایش عمومی دانسته‌اند، نه انتظار گشایش هر نوع گرفتاری.<ref>رضوانی، موعود شناسی و پاسخ به شبهات، ۱۳۸۸ش، ص۸۵.</ref><br> | ||
انتظار فرج را متشکل از سه عنصر دانسته‌اند: قانع نبودن به وضع موجود، امیدِ دستیابی به وضع مطلوب و تلاش برای قرار گرفتن در وضع مطلوب.<ref>سلیمیان، فرهنگ‌نامه مهدویت، ۱۳۸۳ش، ص۸۳-۸۵.</ref> | انتظار فرج را متشکل از سه عنصر دانسته‌اند: قانع نبودن به وضع موجود، امیدِ دستیابی به وضع مطلوب و تلاش برای قرار گرفتن در وضع مطلوب.<ref>سلیمیان، فرهنگ‌نامه مهدویت، ۱۳۸۳ش، ص۸۳-۸۵.</ref> | ||