دجال: تفاوت میان نسخه‌ها

'''دجال'''، شخص یا موجودی که بنابر برخی روایات، از دشمنان بزرگ [[امام مهدی]](عج) است. در [[حدیث|روایات]] آمده که دجال هنگام سختی و قحطی ظهور می‌کند و جمعی را فریب داده و به سوی خود می‌کشاند و سرانجام به دست حضرت مهدی(ع) از میان می‌رود.<ref>بحار الانوار،ج۵۲، ص ۱۹۴ و ۳۰۸.</ref>

در روایاتی از اهل سنت، خروج دجال از نشانه‌های برپایی قیامت دانسته شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: ترمذی، سنن ترمذی، ج۴، ص ۵۰۷-۵۱۹.</ref> با این حال، در کتاب‌های روایی شیعه، تنها چند روایت نقل شده که بر اساس آنها، خروج دجال یکی از [[علائم ظهور]] حضرت مهدی(عج) است. این روایات، معتبر و قابل قبول دانسته نشده است.<ref>بحار الانوار، ج۵۲، ص۱۹۳.</ref>

کتاب‌های روایی [[شیعه]]، اشاره‌ای به خروج دجال و فتنه‌های قبل از [[ظهور]] نداشته، و تنها از کشته شدن دجال به دست [[امام زمان]](ع)  یا حضرت عیسی سخن گفته‌اند. این روایات هیچ اشاره‌ای به مباحث طرح شده در روایات اهل سنت، از جمله فتنه‌های دجال، چهره او، و همچنین پیروانش ندارد. شیخ صدوق، روایتی از [[پیامبر اکرم]] نقل کرده است که بر اساس آن، ذکر دجال در پیشینیان، ولی وجودش در آینده است.  …<ref>الدَّجَّالَ اسْمُهُ فِی الْأَوَّلِینَ وَ یخْرُجُ فِی الْآخِرِینَ (شیخ صدوق، الخصال، ج۲، ص۴۵۷-۴۵۸، ح۲).</ref>

بنابر روایات اسلامی که بیشتر آنها از راویان اهل سنت نقل شده، دجال ادّعای الوهیت کرده و موجب خونریزی و فتنه در عالم می‌شود. چشم چپ او در میان پیشانی‌اش واقع شده و مانند ستاره می‌درخشد و تکّه‌خونی در چشم اوست. بسیار بزرگ و تنومند و دارای شکل عجیب و غریب و بسیار ماهر در سِحْر است. در جلو او کوه سیاهی است که مردم آن را کوه نان می‌بینند و در پشت سرش کوه سفیدی که از سِحْر به نظر مردم آب‌های جاری می‌آید. او فریاد می‌زند: «بندگانم! من پروردگار بزرگ و والای شما هستم».<ref>محدث قمی، منتهی الآمال، باب ۱۴، فصل ۷.</ref>