پرش به محتوا

ایاک نعبد و ایاک نستعین: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن منبع برای نیازمندی منبع
(افزودن متن و جایگزینی با متن قبلی آن)
(افزودن منبع برای نیازمندی منبع)
خط ۳۸: خط ۳۸:
[[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] در تفسیر این آیه می‌فرماید: «إیاک نعبد»، ابراز رغبت و تقرب جستن عبد به‌سوی خداوند و اظهار اخلاص در عمل برای اوست و نه غیر او، و «إیاک نستعین»، درخواست توفیق و عبادت زیاد از خدا و درخواست ادامه نعمت‌های داده شده و یاری خداوند است.<ref>شیخ طوسی، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۱۰.</ref>
[[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] در تفسیر این آیه می‌فرماید: «إیاک نعبد»، ابراز رغبت و تقرب جستن عبد به‌سوی خداوند و اظهار اخلاص در عمل برای اوست و نه غیر او، و «إیاک نستعین»، درخواست توفیق و عبادت زیاد از خدا و درخواست ادامه نعمت‌های داده شده و یاری خداوند است.<ref>شیخ طوسی، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۱۰.</ref>
===استفاده از ضمیر جمع===
===استفاده از ضمیر جمع===
استفاده از صیغه جمع به جای مفرد در «نعبد» و «نستعین» را [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] نشانه پرهیز از [[انانیت‌]]<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، اسماعیلیان، ج۱، ص۲۶.</ref> و [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از [[فهرست مراجع تقلید شیعه|مراجع تقلید شیعه]]، اصل و اساس عبادت‌ها بر پايه جمع و جماعت بودن آن، و [[محسن قرائتی|قرائتی]] آن‌را اشاره به [[نماز جماعت]] دانسته است.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۳۲.</ref> برخی محققان نیز گفته‌اند راز جمع بودن فعل عبادت در این آیه این است که عبادت نوع بشر ناقص است و نمی‌تواند عبادت حقیقی که شایسته خداوند است را محقّق کند ازاین‌رو عبادت بشر با عبادت اولیای الهی جمع بسته شده تا این نواقص را برطرف کند. آنها گفته‌اند در حقیقت تحقّق عبادت حقیقی، در گرو جمع بستن عبادت ما با عبادت اولیای الهی برای خداوند محقق می‌شود.<ref>[https://iqna.ir/fa/news/3927468/ «راز کاربرد ضمیر جمع در آیه «ایاک نعبد و ایاک نستعین»»]، خبرگزاری ایکنا.</ref>
استفاده از صیغه جمع به جای مفرد در «نعبد» و «نستعین» را [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] نشانه پرهیز از [[انانیت‌]]<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، اسماعیلیان، ج۱، ص۲۶.</ref> و [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از [[فهرست مراجع تقلید شیعه|مراجع تقلید شیعه]]، اصل و اساس عبادت‌ها بر پايه جمع و جماعت بودن آن<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۷۰.</ref> و [[محسن قرائتی|قرائتی]] آن‌را اشاره به [[نماز جماعت]] دانسته است.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۳۲.</ref> برخی محققان نیز گفته‌اند راز جمع بودن فعل عبادت در این آیه این است که عبادت نوع بشر ناقص است و نمی‌تواند عبادت حقیقی که شایسته خداوند است را محقّق کند ازاین‌رو عبادت بشر با عبادت اولیای الهی جمع بسته شده تا این نواقص را برطرف کند. آنها گفته‌اند در حقیقت تحقّق عبادت حقیقی، در گرو جمع بستن عبادت ما با عبادت اولیای الهی برای خداوند محقق می‌شود.<ref>[https://iqna.ir/fa/news/3927468/ «راز کاربرد ضمیر جمع در آیه «ایاک نعبد و ایاک نستعین»»]، خبرگزاری ایکنا.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
confirmed، protected، templateeditor
۱۲٬۸۰۹

ویرایش