ازدواج دختر باکره: تفاوت میان نسخه‌ها

فقهای شیعه معتقدند، زنی که قبلا [[ازدواج]] کرده و بکارتش توسط [[جماع]] از بین رفته یا دختری که پدر یا جد پدری او نباشند، نیاز به [[اذن ولی]] ندارند.<ref>رساله توضیح المسائل مراجع، ۱۳۹۲ش، ج۲، ص۵۹۰.</ref> همچنین به عقیده همه [[مجتهد|فقیهان شیعه]]، دختری که قصد ازدواج با شخصی دارد که شرعاً و عرفاً هم‌سنگ و مناسب بوده و از طرفی مخالفت پدر بی‌جهت باشد، نیاز به اجازه پدر ندارد.<ref>رساله توضیح المسائل مراجع، ۱۳۹۲ش، ج۲، ص۵۹۰.</ref> همچنین برخی ازدواج دختر باکره «رشیده» را بدون إذن پدر جایز می‌دانند.<ref>روحانی، استفتائات، ۱۳۸۲ش، ص۵۶.</ref> گروهی از علماء از جمله [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] رشیده را به‌معنای شخصی که بعد از [[بلوغ]] مصلحت خویش را تشخیص داده و به پختگی، عقل و فهم اجتماعی رسیده، دانسته‌اند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۶۲ش، ج۴۷، ص۲۷۴؛ روحانی، استفتائات، ۱۳۸۲ش، ص۵۶؛ امامی‌فر، «بررسی فقهی اجتماعی اذن پدر در ازدواج دختر»، ص۹۴.</ref>

به اعتقاد [[مرتضی مطهری]] زنان از قوه احساسات و عاطفه بالایی برخوردار بوده و در وجودشان محبت غلبه داشته، بر خلاف مردان که شهوت در آنها غلبه دارد. زنان با ابراز محبت مردان به سرعت جذب آنها شده و ممکن است به موضوع ازدواج به‌صورت عقلانی نگاه نکنند. همچنین از طرفی دختران نسبت به مردان کم‌تر در اجتماع حضور داشته و به‌همین دلیل شناخت کم‌تری نسبت به مردان دارند. به‌همین جهت به عقیده برخی مشورت و کسب اجازه از پدر در ازدواج دختر باکره ضروری است.<ref>مطهری، مجموعه آثار مطهری، ۱۳۸۱ش، ج۱۹، ص۹۲.</ref>

== جستار‌های وابسته ==

* مطهری، مرتضی، مجموعه آثار مطهری، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۱ش.

* نجفی، محمدحسن، جواهرالکلام فی شرح شرایع الإسلام، تهران، مکتبة الاسلامیة، ۱۳۹۵ق.

{{پایان}}