پرش به محتوا

حلال‌گوشت: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۱۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۵ اوت ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '{{پانویس|۲}}' به '{{پانوشت}} == یادداشت == {{یادداشت‌ها}}')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
'''حلال‌گوشت''' حیوانی که به‌لحاظ [[فقه|فقهی]]، خوردن گوشتش جایز است. در هریک از انواع سه‌گانه حیوانات خشکی، آبزیان و پرندگان، حیواناتِ حلال‌گوشت وجود دارد. شرط حلال‌بودنِ خوردنِ گوشتِ حلال‌گوشت، [[تذکیه]] است. طبق [[فتوا|فتوای]] فقیهان، خوردن برخی از اجزای آن، هرچند تذکیه شده باشند، حرام است؛ مانند خون، طحال، آلت تناسلی نر و دنبلان یا بیضه.
'''حلال‌گوشت''' حیوانی که به‌لحاظ [[فقه|فقهی]]، خوردن گوشتش جایز است. در هریک از انواع سه‌گانه حیوانات خشکی، آبزیان و پرندگان، حیواناتِ حلال‌گوشت وجود دارد. شرط حلال‌بودنِ خوردنِ گوشتِ حلال‌گوشت، [[تذکیه]] است. طبق [[فتوا|فتوای]] فقیهان، خوردن برخی از اجزای آن، هرچند تذکیه شده باشند، حرام است؛ مانند خون، طحال، آلت تناسلی نر و دنبلان یا بیضه.


به‌فتوای فقیهان، استفاده از چرم حیوانات حلال‌گوشتی که خون جهنده دارند و بدون تذکیه مرده‌اند، در نماز جایز نیست.
به‌فتوای فقیهان، استفاده از چرم حیوانات حلال‌گوشتی که خون جهنده دارند و بدون تذکیه مرده‌اند، در [[نماز]] جایز نیست.


==مفهوم‌شناسی==
==مفهوم‌شناسی==
خط ۱۲: خط ۱۲:
بر پایه فقه شیعه، از میان انواع سه‌گانه حیوانات خشکی، دریایی و پرندگان، حیوانات زیر حلال‌گوشت‌اند:
بر پایه فقه شیعه، از میان انواع سه‌گانه حیوانات خشکی، دریایی و پرندگان، حیوانات زیر حلال‌گوشت‌اند:


*'''حیوانات خشکی''': چهارپایانی نظیر گوسفند، بز، گاو، شتر، آهو، غزال، گوزن، گورخر و بز کوهی حلال دانسته شده است.<ref>مؤسسه دایرةالمعارف فقه فارسی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۷ش، ج۳، ص۴۰۸.</ref> گوشت اسب، قاطر و خر اهلی هم حلال است؛ اما خوردن گوشتشان [[مکروه]] است.<ref>امام خمینی، رساله توضیح‌المسائل، ۱۴۲۶ق، ص۵۵۵.</ref>
*'''حیوانات خشکی''': چهارپایانی نظیر گوسفند، بز، گاو، شتر، آهو، غزال(آهو بره یا آ‌هو بره نوزاد)، گوزن، گورخر و بز کوهی حلال دانسته شده است.<ref>مؤسسه دایرةالمعارف فقه فارسی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۷ش، ج۳، ص۴۰۸.</ref> گوشت اسب، قاطر و خر اهلی هم حلال است؛ اما خوردن گوشتشان [[مکروه]] است.<ref>امام خمینی، رساله توضیح‌المسائل، ۱۴۲۶ق، ص۵۵۵.</ref>


*'''جانوران دریایی''': [[ماهی پولک‌دار|ماهیان پولک‌دار]] و میگو حلال‌گوشت‌اند و بقیه آبزیان در زمره حیوانات [[حرام‌گوشت]] قرار دارند.<ref>مؤسسه دایرةالمعارف فقه فارسی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل‌بیت(ع)، ۱۳۸۷ش، ج۳، ص۴۰۸.</ref>  
*'''جانوران دریایی''': [[ماهی پولک‌دار|ماهیان پولک‌دار]] و میگو حلال‌گوشت‌اند و بقیه آبزیان در زمره حیوانات [[حرام‌گوشت]] قرار دارند.<ref>مؤسسه دایرةالمعارف فقه فارسی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل‌بیت(ع)، ۱۳۸۷ش، ج۳، ص۴۰۸.</ref>  


*'''پرندگان''': پرندگانی که یکی از چهار ویژگی‌ِ داشتن چینه‌دان، سنگ‌دان، خارِ پشت پا، بال‌زدن پی‌درپی را داشته باشند، حلال‌گوشت هستند؛<ref>مؤسسه دایرةالمعارف فقه فارسی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۴ش، ج۲، ص۲۵۵ و ۲۵۶.</ref> مانند مرغ خانگی، بوقلمون، گنجشک، کبوتر، مرغابی، کبک، تیهو، بلبل و شترمرغ.<ref>امام خمینی، تحریرالوسیله، ۱۴۲۵ق، ج۳، ص۲۷۵-۲۷۹.</ref> گوشت هدهد،<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۶، ص۳۱۰.</ref> چلچله و پرستو هم حلال، اما خوردنش [[مکروه]] است.<ref>امام خمینی، تحریرالوسیله، ۱۴۲۵ق، ج۳، ص۲۷۵.</ref>
*'''پرندگان''': پرندگانی که یکی از چهار ویژگی‌ِ داشتن چینه‌دان، سنگ‌دان، خارِ پشت پا، بال‌زدن پی‌درپی را داشته باشند، حلال‌گوشت هستند؛<ref>مؤسسه دایرةالمعارف فقه فارسی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۴ش، ج۲، ص۲۵۵ و ۲۵۶.</ref> مانند مرغ خانگی، بوقلمون، گنجشک، کبوتر، مرغابی، کبک، تیهو(از خانواده قرقاول و کوچک‌تر از کبک)، بلبل و شترمرغ.<ref>امام خمینی، تحریرالوسیله، ۱۴۲۵ق، ج۳، ص۲۷۵-۲۷۹.</ref> گوشت هدهد،<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۶، ص۳۱۰.</ref> چلچله و پرستو هم حلال، اما خوردنش [[مکروه]] است.<ref>امام خمینی، تحریرالوسیله، ۱۴۲۵ق، ج۳، ص۲۷۵.</ref>


=== اجزای حرام‌ حیوانات حلال‌گوشت ===
=== اجزای حرام‌ حیوانات حلال‌گوشت ===
۱۸٬۴۳۳

ویرایش