پرش به محتوا

حدیث من عرف نفسه: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۶۴: خط ۶۴:


==ارتباط حدیث با آیات قرآن==
==ارتباط حدیث با آیات قرآن==
شماری از مفسران حدیث «من عرف نفسه» را هم‌معنا یا دارای ارتباط معنایی با برخی از آیات قرآن دانسته‌اند. برای مثال علامه طباطبایی منظور از عبارت‌های قرآنیِ «عَلَيْكُمْ أَنفُسَكُمْ»،<ref>سوره مائده، آیه ۱۰۵.</ref> (به خودتان بپردازید) «سَنُرِ‌یهِمْ آیاتِنَا...فِی أَنفُسِهِمْ»<ref>سوره فصلت،‌آیه ۵۳.</ref> (به‌زودی نشانه‌های خود را...در دل‌هایشان به آن‌ها نشان خواهیم داد) و « «وَ فِي الْأَرْضِ آياتٌ لِلْمُوقِنِينَ، وَ فِي أَنْفُسِكُم»<ref>سوره ذاریات، آیه۲۰ و ۲۱.</ref> (و روى زمين براى اهل يقين نشانه‏‌هايى است و در خود شما) را همان [[معرفت نفس]] دانسته و حدیث «من عرف نفسه» را نقل کرده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۶، ص۱۶۵تا۱۷۰</ref>
شماری از مفسران حدیث «من عرف نفسه» را هم‌معنا یا دارای ارتباط معنایی با برخی از آیات قرآن دانسته‌اند. برای مثال علامه طباطبایی منظور از عبارت‌های قرآنیِ «عَلَيْكُمْ أَنفُسَكُمْ»،<ref>سوره مائده، آیه ۱۰۵.</ref> (به خودتان بپردازید) «سَنُرِ‌یهِمْ آیاتِنَا...فِی أَنفُسِهِمْ»<ref>سوره فصلت،‌آیه ۵۳.</ref> (به‌زودی نشانه‌های خود را...در دل‌هایشان به آن‌ها نشان خواهیم داد) و «وَ فِي الْأَرْضِ آياتٌ لِلْمُوقِنِينَ، وَ فِي أَنْفُسِكُم»<ref>سوره ذاریات، آیه۲۰ و ۲۱.</ref> (و روى زمين براى اهل يقين نشانه‏‌هايى است و در خود شما) را همان [[معرفت نفس]] دانسته و حدیث «من عرف نفسه» را نقل کرده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۶، ص۱۶۵تا۱۷۰</ref>


همچنین [[ملاصدرا]]، [[علامه طباطبایی]] و [[جوادی آملی]] ذیل آیه «نَسُوا اللَّـهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ»<ref>سوره حشر، آیه ۱۸و۱۹.</ref> (خدا را فراموش کردند و او [نیز] آنان را دچار خودفراموشى کرد) از این حدیث سخن گفته‌اند.<ref>ملاصدرا، اسرار الآیات، ۱۳۶۰ش، ص۱۶۳؛ طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۶، ص۱۶۵؛ جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۱۴۵و۱۸۱.</ref> ابوالحسن علی واحدی، مفسر سنی قرن پنجم قمری، هم ذیل آیه ۱۳۰ [[سوره بقره]]<ref>«وَ مَنْ يَرْغَبُ عَنْ مِلَّةِ إِبْراهيمَ إِلاَّ مَنْ سَفِهَ نَفْسَه»؛ جز افراد سفیه و نادان، چه کسى از آیین ابراهیم رویگردان خواهد شد؟!</ref> این حدیث را پیش کشیده است.<ref>واحدی، الوسیط، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۱۹۸.</ref>
همچنین [[ملاصدرا]]، [[علامه طباطبایی]] و [[جوادی آملی]] ذیل آیه «نَسُوا اللَّـهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ»<ref>سوره حشر، آیه ۱۸و۱۹.</ref> (خدا را فراموش کردند و او [نیز] آنان را دچار خودفراموشى کرد) از این حدیث سخن گفته‌اند.<ref>ملاصدرا، اسرار الآیات، ۱۳۶۰ش، ص۱۶۳؛ طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۶، ص۱۶۵؛ جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۱۴۵و۱۸۱.</ref> ابوالحسن علی واحدی، مفسر سنی قرن پنجم قمری، هم ذیل آیه ۱۳۰ [[سوره بقره]]<ref>«وَ مَنْ يَرْغَبُ عَنْ مِلَّةِ إِبْراهيمَ إِلاَّ مَنْ سَفِهَ نَفْسَه»؛ جز افراد سفیه و نادان، چه کسى از آیین ابراهیم رویگردان خواهد شد؟!</ref> این حدیث را پیش کشیده است.<ref>واحدی، الوسیط، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۱۹۸.</ref>
confirmed، protected، templateeditor
۶۳

ویرایش