Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۷۱
ویرایش
آیه الحاق ذریه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
آیه بیست و یکم [[سوره طور]] که از سوی برخی به عنوان آیه الحاق ذریه معرفی شده است،<ref>عسکری، «امام علی(ع) در قرآن»، ص۱۰۹.</ref> به همراهی فرزندان اهل [[بهشت]] با آنها و کاسته نشدن از اعمال ایشان از باب [[قاعده لطف|لطف]]<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۹، ص۱۲.</ref> و تفضل الهی اشاره می‌کند.<ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۴۱۱.</ref> ذریه در لغت به معنای نسل [[انسان]] اعم از فرزندان پسر و دختر است.<ref> حمیری، شمس العلوم، ۱۴۲۰ق، ج۴، ص۲۲۲۶؛ ابن اثیر جزری، | آیه بیست و یکم [[سوره طور]] که از سوی برخی به عنوان آیه الحاق ذریه معرفی شده است،<ref>عسکری، «امام علی(ع) در قرآن»، ص۱۰۹.</ref> به همراهی فرزندان اهل [[بهشت]] با آنها و کاسته نشدن از اعمال ایشان از باب [[قاعده لطف|لطف]]<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۹، ص۱۲.</ref> و تفضل الهی اشاره می‌کند.<ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۴۱۱.</ref> ذریه در لغت به معنای نسل [[انسان]] اعم از فرزندان پسر و دختر است.<ref> حمیری، شمس العلوم، ۱۴۲۰ق، ج۴، ص۲۲۲۶؛ ابن اثیر جزری، النهایة، ۱۳۶۷ش، ج۲، ص۱۵۷؛ ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۳۰۴.</ref> [[راغب اصفهانی]] آن را به معنای فرزندان کوچک می‌داند که البته در عرف به فرزندان بزرگ نیز گفته می‌شود.<ref> راغب اصفهانی، مفردات ألفاظ القرآن، بیروت، ج۲، ص۹.</ref> این واژه با مشتقات خود ۳۲ بار در [[قرآن]] به کار رفته<ref> حق‌شناس، «بررسی تطبیقی ذریه طیبه در قرآن کریم و صحیفه سجادیه»، ص۶۹.</ref> و براساس نظر بعضی پژوهشگران، در قرآن نیز به معنای نسل و اولاد انسان است.<ref> حق‌شناس، «بررسی تطبیقی ذریه طیبه در قرآن کریم و صحیفه سجادیه»، ۱۳۹۶ش، ص۷۰.</ref> | ||
==محتوا== | ==محتوا== | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
==ارتباط با اهل‌بیت(ع) و شیعیان== | ==ارتباط با اهل‌بیت(ع) و شیعیان== | ||
در روایاتی منظور از «الذین آمنوا» را [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] و ذریه را [[امامان شیعه|ائمه]] و اوصیای آنها دانسته‌اند که همه در حجیت و اطاعت مشترک هستند.<ref> کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۷۵.</ref> در شماری از احادیث، مراد از ذریه را [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]]<ref>استرآبادی، تأویل الآیات | در روایاتی منظور از «الذین آمنوا» را [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] و ذریه را [[امامان شیعه|ائمه]] و اوصیای آنها دانسته‌اند که همه در حجیت و اطاعت مشترک هستند.<ref> کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۷۵.</ref> در شماری از احادیث، مراد از ذریه را [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]]<ref>استرآبادی، تأویل الآیات الظاهرة، ۱۴۰۹ق، ص۵۹۸ - ۵۹۹.</ref> و یا [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]]<ref>طوسی، الأمالی، ۱۴۱۴ق، ص۳۱۷.</ref> معرفی کرده‌اند که به پیامبر خدا(ص) ملحق می‌شوند. همچنان که از [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل شده است که این آیه در حق پیامبر(ص)، امام علی(ع)، حضرت زهرا(س) و [[حسنین|حسنین(ع)]] است.<ref> استرآبادی، تأویل الآیات الظاهرة، ۱۴۰۹ق، ص۵۹۹.</ref> | ||
عده‌ای از مفسران ذیل آیه به روایاتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] اشاره کرده‌اند که منظور از ایمان در «الذین آمنوا» [[شیعه|شیعیانی]] هستند که به پیامبر(ص) و امام علی(ع) و ذریه آنها ایمان آورده‌اند.<ref> قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۳۳۲.</ref> همچنین برخی احادیث، اطفال از دنیا رفتۀ شیعیان را تحت تربیت حضرت فاطمه(س)<ref> بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۱۷۸.</ref> و یا [[ابراهیم (پیامبر)|حضرت ابراهیم(ع)]] و [[ساره|ساره(س)]] می‌داند.<ref>حویزی، تفسیر نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۱۴۰؛ فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۷۹.</ref> البته در پاره‌ای از روایات آمده که نگهداری از اطفال فوت‌شده مؤمنین تا زمانی بر عهده حضرت زهرا(س) است که هنوز پدر و مادر و اقوام مؤمنش در قید حیات باشند.<ref> صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۴۹۰؛ صدوق، التوحید، ۱۳۹۸ق، ص۳۹۴.</ref> | عده‌ای از مفسران ذیل آیه به روایاتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] اشاره کرده‌اند که منظور از ایمان در «الذین آمنوا» [[شیعه|شیعیانی]] هستند که به پیامبر(ص) و امام علی(ع) و ذریه آنها ایمان آورده‌اند.<ref> قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۳۳۲.</ref> همچنین برخی احادیث، اطفال از دنیا رفتۀ شیعیان را تحت تربیت حضرت فاطمه(س)<ref> بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۱۷۸.</ref> و یا [[ابراهیم (پیامبر)|حضرت ابراهیم(ع)]] و [[ساره|ساره(س)]] می‌داند.<ref>حویزی، تفسیر نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۱۴۰؛ فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۷۹.</ref> البته در پاره‌ای از روایات آمده که نگهداری از اطفال فوت‌شده مؤمنین تا زمانی بر عهده حضرت زهرا(س) است که هنوز پدر و مادر و اقوام مؤمنش در قید حیات باشند.<ref> صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۴۹۰؛ صدوق، التوحید، ۱۳۹۸ق، ص۳۹۴.</ref> | ||