سوره تین: تفاوت میان نسخه‌ها

در تفسیر [[البرهان فی تفسیر القرآن|البرهان]] روایاتی درباره سوره تین نقل شده‌است که در برخی از آنها آمده مراد از «و التین و الزیتون» [[امام حسن(ع)]] و [[امام حسین(ع)]] هستند. در برخی دیگر نیز مراد از «دین» در [[آیه]] هفتم، [[ولایت]] [[امیرالمؤمنین]] معرفی شده یا گفته شده منظور از «إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ» در آیه ششم، آن حضرت و [[شیعیان]] اویند. همچنین نقل شده‌است مراد از «بلد امین» [[پیامبر(ص)]] است.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۶۹۲-۶۹۴.</ref>در روایتی [[امام کاظم(ع)]] تین را مدینه و زیتون را بیت المقدس وطور سینین را کوفه و بلد الامین را مکه تفسیر کرده است. <ref>حویزی، تفسیر نور الثقلین، ج۵، ص۶۰۶.

در تفسیرِ آیه چهارم آمده‌است خداوند چهار قَسَم یاد کرد تا بگوید انسان را از هر نظر شایسته و موزون آفریده‌است. [[علامه طباطبایی|طباطبایی]] معتقد است که براساس این آیه آدمی بر حسب خلقتش  و توانایی اش بر دستیابی به علم سودمند وعمل صالح، استعداد این را دارد که به بالاترین مرتبه دست پیدا کند و در پیشگاه پروردگارش از زندگانی جاودانه و سرتاسر سعادت و خالی از شقوت و بدبختی بهره مند گردد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۹۷۴م، ج۲۰، ص۳۱۹.</ref>