پرش به محتوا

سوره تین: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۱ اوت ۲۰۲۳
خط ۶: خط ۶:
این سوره را به این دلیل «تین» می‌نامند که [[خداوند]] در آیه اول به آن [[سوگند]] خورده است. تین به معنای انجیر است.<ref>دهخدا، لغتنامه، ذیل واژه تین.</ref> سوره تین را گاهی «زیتون» یا «تین و زیتون» می‌نامند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۶۵.</ref>
این سوره را به این دلیل «تین» می‌نامند که [[خداوند]] در آیه اول به آن [[سوگند]] خورده است. تین به معنای انجیر است.<ref>دهخدا، لغتنامه، ذیل واژه تین.</ref> سوره تین را گاهی «زیتون» یا «تین و زیتون» می‌نامند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۶۵.</ref>


[[مفسر|مفسران]] درباره معنای کلمه «تین» و «زیتون» چند احتمال داده‌اند: ۱- انجیر و زیتون خوراکی مراد است. ۲. به [[مسجد جامع اموی|مسجد دمشق]] اشاره دارد. ۳. مراد از زیتون [[مسجد بیت المقدس]] است. ۴. این دو کلمه به دو کوه در سرزمین [[شام]] و بیت المقدس اشاره دارند که به زبان سُریانی آنها را طور تینا و طور زیتا گویند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۶۵</ref> ۵. امام صادق(ع) در روایتی «والتین والزیتون» را [[امام حسن(ع)]] و [[امام حسین(ع)]] دانسته‌ است.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۶۹۲.</ref>
[[مفسر|مفسران]] درباره معنای کلمه «تین» و «زیتون» چند احتمال داده‌اند: ۱- انجیر و زیتون خوراکی مراد است. ۲. به [[مسجد جامع اموی|مسجد دمشق]] اشاره دارد. ۳. مراد از زیتون [[مسجد بیت المقدس]] است. ۴. این دو کلمه به دو کوه در سرزمین [[شام]] و بیت المقدس اشاره دارند که به زبان سُریانی آنها را طور تینا و طور زیتا گویند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۶۵</ref> ۵. [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] در روایتی «والتین والزیتون» را [[امام حسن(ع)]] و [[امام حسین(ع)]] دانسته‌ است.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۶۹۲.</ref>


==محل و ترتیب نزول==
==محل و ترتیب نزول==
۱۸٬۴۳۳

ویرایش