حسد: تفاوت میان نسخه‌ها

«الحسود لایسود» روایتی است  از امیرالمؤمنین(ع) <ref>التمیمی آلامدی، غرر الحكم و درر الكلم،۱۴۱۰ق،  ج۱، ص۵۵.</ref> که گاه مردم عوام آن را این گونه ترجمه کرده اند (حسود هر گز نیاسود ) ممکن است علت این ترجمه تعبیر «لایسود» در روایت باشد و این که این ترجمه آهنگین و روان است در حالی که معنای  صحیح (الْحَسُودُ لَا یَسُودُ)، چنین است: حسود بزرگى و برترى نمی‌یابد؛ یعنی انسان حسود از طریق حسادت ورزیدن نسبت به دیگران، به بزرگی، آقایی، مقام عالی و بلند مرتبگی دست نمی‌یابد؛ زیرا که «لا یسود» از ریشه «س، و، د»  به معنای بزرگی، آقایی، مقام عالی و بلند مرتبگی است. <ref>الفیومی، المصباح المنیر، ۱۴۱۸ق، ص۱۵۳.</ref> نه به معنای سود و بهره و یا آسودگی و آرامش، چنان‌که عده‌ای آن‌را این‌گونه معنا کرده‌اند و در عرف نیز این معنا رواج پیدا کرده است.