عصمت پیامبران: تفاوت میان نسخه‌ها

مرتبه چهارم، یعنی مصونیت از خطا در امور روزمره را هم بیشتر عالمان شیعه پذیرفته‌اند و می‌گویند گفتار و کردار پیامبران در امور فردی و اجتماعی روزمره نیز مصون از خطا است؛<ref>مفید، عدم سهو النبی، ۱۴۱۳ق، ص۲۹و۳۰؛ حلی، کشف المراد، ۱۳۸۲ش،‌ ص۱۵۵-۱۵۷.</ref> البته شیخ صدوق با استناد به [[روایت ذوالشمالین]]،<ref>صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳۵۸و۳۵۹.</ref> [[سهو النبی]] را پذیرفته و اعتقاد به عصمت پیامبران از اشتباه در امور فردی و روزمره را [[غلو]] و [[تفویض]] دانسته است.<ref>صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳۵۹.</ref> درباره سهو پیامبر(ص)، در کتاب [[اصول کافی]] نیز روایاتی نقل شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۱۶۴؛ ج۳، ص۲۹۴ و ص۳۵۵-۳۵۶.</ref> در مقابل، [[ابوالحسن شعرانی|علامه شعرانی]] در نقد ادعای شیخ صدوق، معتقد است که تمام کارهای [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] تبلیغ محسوب می‌شود و اگر سهو در کارهای روزمره پیامبر جائز باشد، امکان وجود سهو در تبلیغ دین هم  وجود خواهد داشت و این با غرض عصمت مخالف است. همچنین به گفته او مسلمانان به کاری که پیامبر (حتی اگر یک بار) انجام داده تمسک می‌کنند.<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، پاورقی ج۱، ص۳۵۹.</ref> [[شیخ بهائی|شیخ بهایی]] در جواب شخصی که می‌گفت: مرحوم ابن بابویه به جواز سهوالنبی قایل شده است، می‌گوید:

«بلکه ابن بابویه اشتباه کرده است؛ چرا که او نسبت به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر]] اولی‌ است که اشتباه کند و احتمال خطای او بیشتر است»<ref>[http://shiastudies.com/fa/%D8%B1%D9%88%D8%A7%D9%8A%D8%A7%D8%AA-%D8%B3%D9%87%D9%88-%D8%A7%D9%84%D9%86%D8%A8%D9%8A-%D8%B1%D9%88%D8%A7%D9%8A%D8%A7%D8%AA%D9%8A-%DA%A9%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D9%88%D8%B1%D8%AF-%D9%86%D8%A8%D9%8A/ «روایات سهو النبی»]، وبگاه مجمع جهانی شیعه شناسی.</ref> [[شیخ طوسی]] در [[تهذیب الاحکام (کتاب)|تهذیب]] می‌نویسد: روایات سهو النبی را عقول نمی‌پذیرد