عصمت پیامبران: تفاوت میان نسخه‌ها

از ظاهر آیه «وَمَا أَرْ‌سَلْنَا مِن قَبْلِک مِن رَّ‌سُولٍ وَلَا نَبِی إِلَّا إِذَا تَمَنَّیٰ أَلْقَی الشَّیطَانُ فِی أُمْنِیتِهِ فَینسَخُ الله مَا یلْقِی الشَّیطَانُ...؛ و پیش از تو [نیز] هیچ رسول و پیامبری را نفرستادیم جز اینکه هر گاه چیزی تلاوت می‌نمود، شیطان در تلاوتش القای [شبهه‌] می‌کرد. پس خدا آنچه را شیطان القا می‌کرد محو می‌گردانید...»<ref>سوره حج، آیه ۵۲.</ref> برای انکار عصمت و سلب اعتماد از پیامبران استفاده شده است؛<ref>فخررازی، عصمة الانبیاء، ۱۴۰۹ق، ص۱۲۲.</ref> زیرا طبق مضمون آیه [[شیطان]] در اندیشه، زبان و خواسته‌های [[پیامبران]] مداخله می‌کرد؛ ولی خداوند آنچه را که شیطان القا کرده بود، محو و نابود می‌کرد.<ref>فخررازی، عصمة الانبیاء، ۱۴۰۹ق، ص۱۲۲؛ سبحانی، منشور جاوید، ۱۳۸۳ش، ج۵، ص۶۰.</ref> [[افسانه غرانیق]] مؤیدی بر این دیدگاه دانسته شده است.<ref>فخررازی، عصمة الانبیاء، ۱۴۰۹ق، ص۱۲۲.</ref>

===گناه‌کار بودن همه مردم حتی پیامبران===