آیه خیر البریه: تفاوت میان نسخه‌ها

آیه خیرالبریه از [[فضایل امام علی(ع)]] به شمار می‌آید.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۳-۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۲۱۳.</ref> از [[عبدالله بن عباس|ابن‌عباس]] نقل شده است که این آیه درباره امام علی(ع) نازل شده است.<ref>نگاه کنید به: حسکانی، شواهدالتنزیل، ۱۴۱۰-۱۴۱۱ق، ج۲، ص۴۷۳؛ شوشتری، احقاق‌الحق، ۱۴۰۹ق، ج۲۰، ص۲۷.</ref>  

احادیثی از پیامبر(ص) در کتاب‌های روایی شیعه و اهل‌سنت نقل شده است که در آنها خیرالبریه به امام علی(ع) و [[شیعه|شیعیان]] او تفسیر شده است.<ref> سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۳۷۹؛ استرآبادی، تأویل الآیات الظاهره، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۸۳۱؛ آلوسی، روح المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۵، ص۴۳۲.</ref> [[حاكم حسكانی|حاكم حَسكانی]] از علمای اهل‌سنت در کتاب [[شواهد التنزیل لقواعد التفضیل (کتاب)|شَواهدُ التَنزیل]] بیش از بیست روایت در این باره با سندهای مختلف نقل می‏‌كند<ref>حسکانی، شواهدالتنزیل،  ۱۴۱۰-۱۴۱۱ق، ج۲، ص۴۵۹-۴۷۳.</ref> از جمله ابن‌عباس نقل شده کرده است هنگامی که این آیه نازل شد پیامبر(ص) خطاب به حضرت علی(ع) فرمود: «و اَنت و شیعتک، تأتی أنت و شیعتک یوم القیامة راضین مرضیین؛ یا علی! آن (خیرالبریه) تو و [[شیعه|شیعیانت]] هستید. تو و شیعیانت روز [[قیامت]] در حالی که شما از خدا خشنود و خدا از شما خشنود است، می‌آیید.»<ref>حسکانی، شواهدالتنزیل،  ۱۴۱۰-۱۴۱۱ق، ج۲، ص۴۶۱.</ref>

* فقط مؤمنان و صالحان بهترین‌اند: به گفته [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] عبارت «أُولئِكَ هُمْ خَیرُ الْبَرِیةِ؛ آنان بهترین مخلوقات‌اند» دلالت این دارد که این برتری مخصوص مؤمنان و صالحان است.<ref> طباطبایی، المیزان، منشورات اسماعيليان، ج۲۰، ص۳۴۰.</ref>

 

آیت‌الله مکارم شیرازی از مفسران شیعه، با استناد به روایاتی که در [[اسباب نزول|شأن نزول]] این آیه وارد شده است<ref>سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۸، ص۵۸۹؛ امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۵۷ و ۵۸.</ref> بر این باورند که واژه شیعه در زمان [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] مطرح بوده است و منظور از شیعه در این روایات، پیروان خاص امام علی(ع) هستند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۳-۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۲۱۳-۲۱۴.</ref>