سوره طارق: تفاوت میان نسخهها
←آیات مشهور
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
* '''يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ''' (آیه ۹) | * '''يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ''' (آیه ۹) | ||
ترجمه: آن روز كه رازها [همه] فاش شود. | ترجمه: آن روز كه رازها [همه] فاش شود. | ||
آیه به یکی از نامهای قیامت اشاره دارد و آن افشا شدن کارهای مخفی و پنهان انسان است یا فقط برای خودش یا برای | آیه به یکی از نامهای قیامت اشاره دارد و آن افشا شدن کارهای مخفی و پنهان انسان است یا فقط برای خودش یا برای همگان، بنابر اختلافی که میان مفسران است. <ref>طبرسی، مجمع البیان، الناشر : دار المعرفة، ج۱۰، ص۷۱۵</ref> | ||
این [[آیه]] به دنبال آیه قبل که میگوید خداوند قادر است انسان را دوباره زنده کند، به توصیف روز [[قیامت]] میپردازد و میگوید در آن روز رازها آشکار میشود. [[تفسیر نمونه]] درباره این آشکارشدن مینویسد این فاششدنِ اسرار برای [[ایمان|مؤمنان]] مایه افتخار و افزونشدن نعمت است و برای مجرمان مایه سرافکندگی و منشأ خواری و خفت و چه دردناک که آدمی عمری زشتیهای خود را پنهان کرده و در آن روز در برابر همه خلایق شرمسار و سرافکنده میشود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۶، ص۳۶۸.</ref>[[علامه طباطبایی]] تُبْلَى السَّرَائِرُ را به معناى آزمایش و نیز شناسایى و کشف نهانى ها دانسته است و در نتیجه رجع (بازگشت انسان ها) در روزى است که آنچه از عقاید و آثار اعمال که آنها پنهان کرده بودند، چه خیرش و چه شرش مورد آزمایش و شناسایى قرار مىگیرند، و زرگرِ اعمال و عقاید، آنها را در بوته زرگرى خود مىآزماید، تا معلوم شود کدام صالح و کدام فاسد بوده و کدام خالص و کدام داراى ناخالصى و عیار است و بر طبق آن صاحبش را جزا مىدهد، بر این اساس معناى این آیه، مضمون فرازی از آیه ۲۸۴ سوره بقره است إِنْ تُبْدُوا مَا فِي أَنْفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحَاسِبْكُمْ بِهِ الله ترجمه:اگر آنچه در دل هاى خود داريد، آشكار يا پنهان كنيد، خداوند شما را به آن محاسبه مىكند. <ref>موسوی همدانی، سید محمدباقر، ترجمه تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۴۳۲.</ref> | این [[آیه]] به دنبال آیه قبل که میگوید خداوند قادر است انسان را دوباره زنده کند، به توصیف روز [[قیامت]] میپردازد و میگوید در آن روز رازها آشکار میشود. [[تفسیر نمونه]] درباره این آشکارشدن مینویسد این فاششدنِ اسرار برای [[ایمان|مؤمنان]] مایه افتخار و افزونشدن نعمت است و برای مجرمان مایه سرافکندگی و منشأ خواری و خفت و چه دردناک که آدمی عمری زشتیهای خود را پنهان کرده و در آن روز در برابر همه خلایق شرمسار و سرافکنده میشود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۶، ص۳۶۸.</ref>[[علامه طباطبایی]] تُبْلَى السَّرَائِرُ را به معناى آزمایش و نیز شناسایى و کشف نهانى ها دانسته است و در نتیجه رجع (بازگشت انسان ها) در روزى است که آنچه از عقاید و آثار اعمال که آنها پنهان کرده بودند، چه خیرش و چه شرش مورد آزمایش و شناسایى قرار مىگیرند، و زرگرِ اعمال و عقاید، آنها را در بوته زرگرى خود مىآزماید، تا معلوم شود کدام صالح و کدام فاسد بوده و کدام خالص و کدام داراى ناخالصى و عیار است و بر طبق آن صاحبش را جزا مىدهد، بر این اساس معناى این آیه، مضمون فرازی از آیه ۲۸۴ سوره بقره است إِنْ تُبْدُوا مَا فِي أَنْفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحَاسِبْكُمْ بِهِ الله ترجمه:اگر آنچه در دل هاى خود داريد، آشكار يا پنهان كنيد، خداوند شما را به آن محاسبه مىكند. <ref>موسوی همدانی، سید محمدباقر، ترجمه تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۴۳۲.</ref> | ||