آیه خیر البریه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آیه خَیرُالبَریَّه''' ([[سوره بینه|بینه]]: ۷) بر اساس روایاتی که در منابع [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سُنی]] از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] نقل شده است. خیرالبریه به معنای بهترین آفریدگان به [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]]  و [[شیعه|شیعیان]] او تفسیر شده است.

احادیثی از پیامبر(ص) در کتاب‌های روایی شیعه و اهل‌سنت نقل شده است که در آنها خیرالبریه به امام علی و [[شیعه|شیعیان]] او تفسیر شده است.<ref> سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۳۷۹؛ استرآبادی، تأویل الآیات الظاهره، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۸۳۱؛ آلوسی، روح المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۵، ص۴۳۲.</ref> [[حاكم حسكانی|حاكم حَسكانی]] از علمای اهل‌سنت در کتاب [[شواهد التنزیل لقواعد التفضیل (کتاب)|شَواهدُ التَنزیل]] بیش از بیست روایت در این باره با سندهای مختلف نقل می‏‌كند<ref>حسکانی، شواهدالتنزیل،  ۱۴۱۰-۱۴۱۱ق، ج۲، ص۴۵۹-۴۷۳.</ref> از جمله ابن‌عباس نقل شده کرده است هنگامی که این آیه نازل شد پیامبر(ص) خطاب به حضرت علی(ع) فرمود: «و اَنت و شیعتک، تأتی أنت و شیعتک یوم القیامة راضین مرضیین؛ یا علی! آن (خیرالبریه) تو و [[شیعه|شیعیانت]] هستید. تو و شیعیانت روز [[قیامت]] در حالی که شما از خدا خشنود و خدا از شما خشنود است، می‌آیید.»<ref>حسکانی، شواهدالتنزیل،  ۱۴۱۰-۱۴۱۱ق، ج۲، ص۴۶۱.</ref>

* برتری انسان‌های با ایمان بر فرشتگان: عبارت خیرالبریه نشان می‌دهد که كه مقام انسان‌های با ایمان و درستکار از [[فرشته|فرشتگان]] نیز برتر است؛ زیرا آیه همه مخلوقات را مد نظر قرار داده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۲۰۹.</ref>

* فقط مؤمنان و صالحان بهترین‌اند: به گفته [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] عبارت «أُولئِكَ هُمْ خَیرُ الْبَرِیةِ؛ آنان بهترین مخلوقات‌اند» دلالت این دارد که این برتری مخصوص مؤمنان و صالحان است.<ref>طباطبایی، المیزان، منشورات اسماعيليان، ج۲۰، ص۳۴۰.</ref>