confirmed، templateeditor
۱۱٬۰۹۹
ویرایش
دعای یا من ارجوه: تفاوت میان نسخه‌ها
تمیزکاری
(تمیزکاری) |
(تمیزکاری) |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
| مکان = | | مکان = | ||
}} | }} | ||
'''دعای یا مَنْ اَرْجوه''' از | '''دعای یا مَنْ اَرْجوه''' از [[دعا]]های [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] که به خواندن آن در [[رجب|ماه رجب]] سفارش کرده است. محتوای این دعا در طلب همه خوبی‌های دنیا و [[آخرت]] و بازداشتن همه شرهای دنیا و آخرت از انسان است. [[محمد بن یعقوب کلینی]]، [[محمد بن عمر کشی|محمد بن عمر کَشّی]]، [[شیخ طوسی]] و [[سید ابن طاووس]] از عالمان [[شیعه]] این دعا را نقل کرده‌اند. | ||
بر اساس نقل ابن | بر اساس نقل [[سید ابن طاووس]]، امام صادق(ع) در هنگام خواندن دعای یا من ارجوه، دست چپ را بر ریش گذاشته و انگشت اشاره دست راست را به نشانه عجز و لابه تکان می‌داد. درباره اینکه این عمل از آغاز دعا یا تنها در فراز پایانی آن انجام شده، اختلاف‌نظر است. [[عبدالله جوادی آملی]]، [[مفسر قرآن]]، معتقد است امام صادق(ع) از ابتدای دعا این عمل را انجام داده است. | ||
== متن و ترجمه == | == متن و ترجمه == | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| ای آن‌که هر خیری را از او امید دارم و از خشمش در هر شرّی ایمنی جویم، ای آن‌که در برابر عبادت اندک مزد بسیار می‌دهد، ای آن‌که به هرکه از او بخواهد می‌بخشد، ای آن‌که به هرکه از او نخواهد و او را نشناسد نیز می‌بخشد، عطایش از روی مهربانی و رحمت است، با درخواستم از تو، همهٔ خیر دنیا و خیر آخرت را به من عطا کن و با درخواستم از تو همه شر دنیا و شر آخرت را از من بازگردان، زیرا آنچه را تو عطا کردی کاستی ندارد، و از احسانت بر من بیفزای ای مهمان‌نواز. ای دارای بزرگی و رأفت و محبت، ای دارای بخشش و جود، ای دارای عطا و کرم، ریشم را بر آتش دوزخ حرام کن.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۸ش، ص۲۲۹.</ref> | | ای آن‌که هر خیری را از او امید دارم و از خشمش در هر شرّی ایمنی جویم، ای آن‌که در برابر عبادت اندک مزد بسیار می‌دهد، ای آن‌که به هرکه از او بخواهد می‌بخشد، ای آن‌که به هرکه از او نخواهد و او را نشناسد نیز می‌بخشد، عطایش از روی مهربانی و رحمت است، با درخواستم از تو، همهٔ خیر دنیا و خیر آخرت را به من عطا کن و با درخواستم از تو همه شر دنیا و شر آخرت را از من بازگردان، زیرا آنچه را تو عطا کردی کاستی ندارد، و از احسانت بر من بیفزای ای مهمان‌نواز. ای دارای بزرگی و رأفت و محبت، ای دارای بخشش و جود، ای دارای عطا و کرم، ریشم را بر آتش دوزخ حرام کن.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۸ش، ص۲۲۹.</ref> | ||
}} | }} | ||
== سند == | == سند == | ||
[[سید ابن طاووس]] عالم | [[سید ابن طاووس]] عالم [[شیعه]] قرن ۷ هجری قمری، در کتاب [[الاقبال بالاعمال الحسنة فیما یعمل مرة فی السنة (کتاب)|اقبال الاعمال]]، دعای یا من ارجوه را ذکر کرده،<ref>ابن طاووس، إقبال الأعمال، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۶۴۴.</ref> که به گفته [[علامه مجلسی]] سند آن [[حدیث صحیح|معتبر]] است.<ref> مجلسی، زاد المعاد، ۱۴۲۳ق، ص۱۶.</ref> این دعا را [[محمد بن عمر کشی|محمد بن عمر کَشّی]]، [[علم رجال|رجال‌شناس]] شیعه در قرن ۴ هجری قمری نیز روایت کرده<ref>کشی، اختیار معرفة الرجال، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۶۶۷.</ref> و [[سید ابوالقاسم خویی]]، سند آن را [[حدیث ضعیف|ضعیف]] شمرده است؛<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۳۷۲ش، ص۲۳۰.</ref> البته برخی نظر آیت‌الله خویی را نقد کرده و سند روایت را [[حدیث صحیح|صحیح]] دانسته‌اند.<ref>پیشگر، «گونه‌ها، اعتبار و ساختار دعای یا من ارجوه»، ص۷۰.</ref> | ||
این دعا، بدون فراز پایانی آن که با «یا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ» شروع می‌شود، در کتاب [[الکافی (کتاب)|الکافی]] نیز آمده،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۴، ص۵۵۹.</ref> که علامه مجلسی سند آن را ضعیف دانسته است.<ref>مجلسی، مرآة العقول، ۱۴۰۴ق، ج۱۲، ص۴۵۸.</ref> دلیل ضعف سند، وجود افرادی مانند حسین بن عماره و ابی‌جعفر در سلسله سند است، که شناخته شده نیستند.<ref>پیشگر، «گونه‌ها اعتبار و ساختار دعای یا من ارجوه»، ص۶۹.</ref> | این دعا، بدون فراز پایانی آن که با «یا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ» شروع می‌شود، در کتاب [[الکافی (کتاب)|الکافی]] نیز آمده،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۴، ص۵۵۹.</ref> که [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] سند آن را ضعیف دانسته است.<ref>مجلسی، مرآة العقول، ۱۴۰۴ق، ج۱۲، ص۴۵۸.</ref> دلیل ضعف سند، وجود افرادی مانند حسین بن عماره و ابی‌جعفر در سلسله سند است، که شناخته شده نیستند.<ref>پیشگر، «گونه‌ها اعتبار و ساختار دعای یا من ارجوه»، ص۶۹.</ref> | ||
دعای یا من ارجوه، با تغییراتی در عبارات آن، در کتاب [[مصباح المتهجد (کتاب)|مصباح المتهجد]]، نوشته [[شیخ طوسی]] نیز ذکر شده است.<ref>شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۳۵۳ و ص۳۵۶.</ref> | دعای یا من ارجوه، با تغییراتی در عبارات آن، در کتاب [[مصباح المتهجد (کتاب)|مصباح المتهجد]]، نوشته [[شیخ طوسی]] نیز ذکر شده است.<ref>شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۳۵۳ و ص۳۵۶.</ref> | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۰: | ||
خواندن دعای یا من ارجوه، بر اساس نقل سید ابن طاووس، در [[رجب|ماه رجب]]، صبح و شب و پس از هر کدام از [[نمازهای یومیه]] سفارش شده است.<ref>ابن طاووس، إقبال الاعمال، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۶۴۴.</ref> بر اساس نقل کلینی در کتاب الکافی<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۴، ص۵۵۹.</ref> و نقل کشی<ref>کشی، اختیار معرفة الرجال، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۶۶۷.</ref> زمان خاصی برای خواندن این دعا گفته نشده است. | خواندن دعای یا من ارجوه، بر اساس نقل سید ابن طاووس، در [[رجب|ماه رجب]]، صبح و شب و پس از هر کدام از [[نمازهای یومیه]] سفارش شده است.<ref>ابن طاووس، إقبال الاعمال، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۶۴۴.</ref> بر اساس نقل کلینی در کتاب الکافی<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۲۹ق، ج۴، ص۵۵۹.</ref> و نقل کشی<ref>کشی، اختیار معرفة الرجال، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۶۶۷.</ref> زمان خاصی برای خواندن این دعا گفته نشده است. | ||
شیخ طوسی در کتاب مصباح | شیخ طوسی در کتاب [[مصباح المتهجد (کتاب)|مصباح المتهجد]]، در بخش [[نمازهای مستحب|نمازهای مستحبی]] روز [[جمعه (روز)|جمعه]]، نمازی را آورده که برای حاجت خوانده می‌شود و بین آداب آن، دعای یا من ارجوه در ضمن دعایی خوانده می‌شود.<ref> شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۳۵۳ و ص۳۵۶.</ref> این دعا در آداب نماز طلب فرزند، که در روز جمعه خوانده می‌شود نیز، ذکر شده است.<ref> شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۳۷۸.</ref> | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
در دعای یا من ارجوه، دعاکننده از [[خدا]] می‌خواهد همه خوبی‌های دنیا و [[آخرت]] را به او عطا کرده و همه بدی‌های دنیا و آخرت را از او دور کند. در مقدمه و پایان این دعا، خدا با صفت جود ستایش می‌شود؛ برای نمونه در یکی از فرازها گفته شده خدا به کسی که از او درخواستی نکرده و او را نمی‌شناسد نیز، از روی مهربانی عطا می‌کند.<ref>ابن طاووس، إقبال الاعمال، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۶۴۴.</ref> برخی از گزاره «یا من ارجوه لکل خیر» تفویض (واگذاری) امور به [[خدا]] را برداشت کرده‌اند.<ref>[https://makarem.ir/main.aspx?lid=0&typeinfo=4&mid=416692#_ftnref12 «شرح دعای ماه رجب»]، پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر آیت الله مکارم شیرازی.</ref> | در دعای یا من ارجوه، دعاکننده از [[خدا]] می‌خواهد همه خوبی‌های دنیا و [[آخرت]] را به او عطا کرده و همه بدی‌های دنیا و آخرت را از او دور کند. در مقدمه و پایان این دعا، خدا با صفت جود ستایش می‌شود؛ برای نمونه در یکی از فرازها گفته شده خدا به کسی که از او درخواستی نکرده و او را نمی‌شناسد نیز، از روی مهربانی عطا می‌کند.<ref>ابن طاووس، إقبال الاعمال، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۶۴۴.</ref> برخی از گزاره «یا من ارجوه لکل خیر» تفویض (واگذاری) امور به [[خدا]] را برداشت کرده‌اند.<ref>[https://makarem.ir/main.aspx?lid=0&typeinfo=4&mid=416692#_ftnref12 «شرح دعای ماه رجب»]، پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر آیت الله مکارم شیرازی.</ref> | ||