آیه خیر البریه: تفاوت میان نسخه‌ها

براساس روایاتی که در کتاب‌های [[حدیث|حدیثی]] [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] و شیعه آمده است، این آیه به علی(ع) و [[شیعه|شیعیان]] او تفسیر شده است.<ref> سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۳۷۹؛ استرآبادی، تأویل الآیات الظاهره، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۸۳۱؛ آلوسی، روح المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۵، ص۴۳۲.</ref> [[حاكم حسكانی|حاكم حَسَكانی]] از علمای اهل‌سنت در کتاب [[شواهد التنزیل لقواعد التفضیل (کتاب)|شواهد التنزیل]] بیش از بیست روایت با سندهای مختلف نقل می‏‌كند. که سند برخی از آنها به [[عبدالله بن عباس|ابن‌عباس]]،<ref>حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۳۹۳ق، ج۲، ص۳۵۸.</ref> [[ابوبرزه اسلمی|ابوبرزه]]،<ref> حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۳۹۳ق، ج۲، ص۳۵۹.</ref> و [[جابر بن عبدالله انصاری]]<ref>حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۳۹۳ق، ج۲، ص۳۶۲.</ref> می‌رسد. از ابن‌عباس نقل شده است هنگامی که این آیه نازل شد پیامبر اکرم(ص) خطاب به حضرت علی (ع) فرمود: و أنت و شیعتک، تأتی أنت و شیعتک یوم القیامة راضین مرضیین<ref>حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۳۹۳ق، ج۲، ص۳۵۸.</ref> یا علی! آن  (خیرالبریه) تو و [[شیعه|شیعیانت]] هستید. تو و شیعیانت روز [[قیامت]] در حالی که شما از خدا خشنود و خدا از شما خشنود است، می‌آیید.»