آیه محاربه: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات آیه

| عنوان =آیه محاربه

| نام آیه =محاربه

| واقع در سوره = [[سوره مائده]]

== شأن نزول ==

بیشتر [[مفسران]] معتقدند که آیه مُحاربه درباره [[عرینیان|عُرَینیان]] نازل شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به:‌ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۲۹۱؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۱، ص۳۴۵.</ref> عرینیان، [[مشرکان|مشرکانی]] بودند که به [[مدینه]] رفته و مسلمان شدند؛<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۲۹۱؛ خواجه عبدالله انصاری، کشف الاسرار، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۱۰۳.</ref> اما از آنجا که آب و هوای [[مدینه]] با آنها سازگار نبود، مریض شدند و به‌دستور [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] از شیر شتر استفاده کرده و بهبود یافتند. آنها پس از بهبودی [[مرتد]] شده و بعد از کشتن عده‌ای از [[مسلمان|مسلمانان]]، شتران را دزدیده و از مدینه فرار کردند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۲۹۱؛ خواجه عبدالله انصاری، کشف الاسرار، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۱۰۳.</ref> به گفتهٔ [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] به دستور پیامبر(ص) آنها را دستگیر کرد و نزد پیامبر برد<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳۹۰ش، ج۵، ص۳۳۱.</ref> و در این هنگام آیه محاربه نازل شد و پیامبر طبق این آیه آنها را مجازات کرد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۲۹۱؛ خواجه عبدالله انصاری، کشف الاسرار، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۱۰۳؛ فخررازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۱، ص۳۴۵؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۳۵۹.</ref> عده‌ای معتقدند که عرینیان فقط دزدی کرده بودند. به همین دلیل پیامبر(ص) طبق آیه فقط دست و پای آنها را قطع کرد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۲۹۱؛ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳۹۰ش، ج۵، ص۳۲۶.</ref> داستان عرینیان در کتاب [[الکافی (کتاب)|کافی]] نیز به نقل از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] آمده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۷، ص۲۴۵.</ref>