سوره قلم: تفاوت میان نسخه‌ها

سوره قلم (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۲۱

۱۱٬۳۷۶ بایت حذف‌شده ، ‏۲ اوت ۲۰۲۳

Image-reviewer، abusefilter، Automoderated users، autopatrolled، ربات‌ها، botadmin، دیوان‌سالاران، checkuser، confirmed، electionadmin، eliminator، import، مدیران رابط کاربری، ipblock-exempt، Moderators، movedable، oversight، patroller، protected، مدیران اشتراک فشاری، reviewer، rollbacker، steward، پنهانگران، مدیران، templateeditor، translationadmin

۵٬۴۴۲

ویرایش

@@ خط ۵۲: / خط ۵۲: @@
 از [[امام صادق علیه السلام|امام صادق(ع)]] روایت شده است هر کس سوره قلم را در [[نمازهای یومیه|نماز واجب]] یا [[نافله‌های روزانه|مستحب]] بخواند،‌ [[خدا|خداوند]] او را از فقر در امان نگه می‌دارد و از [[عذاب قبر|فشار قبر]] در امان خواهد بود.<ref>شیخ صدوق، ثواب الاعمال، ۱۳۸۲ش، ص۱۱۹.</ref> در روایت دیگری آمده است [[ثواب و عقاب|ثواب]] قرائت آن معادل اجر کسانی است که خداوند صبر (یا خِرَد) آنان را بزرگ داشته است. همچنین گفته شده است اگر این سوره را بر چیزی نوشته و بر دندان آسیب‌دیده بگذارند، درد دندان در همان لحظه آرام می‌گیرد.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۴۵۱.</ref>
 == متن و ترجمه ==
-{{نقل قول دوقلو تاشو|تیتر=سوره قلم|<center>بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ</center>{{سخ}}ن ۚ وَالْقَلَمِ وَمَا یسْطُرُونَ ﴿۱﴾ مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّک بِمَجْنُونٍ ﴿۲﴾ وَإِنَّ لَک لَأَجْرًا غَیرَ مَمْنُونٍ ﴿۳﴾ وَإِنَّک لَعَلَیٰ خُلُقٍ عَظِیمٍ ﴿۴﴾ فَسَتُبْصِرُ وَیبْصِرُونَ ﴿۵﴾ بِأَییکمُ الْمَفْتُونُ ﴿۶﴾ إِنَّ رَبَّک هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِیلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ ﴿۷﴾ فَلَا تُطِعِ الْمُکذِّبِینَ ﴿۸﴾ وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَیدْهِنُونَ ﴿۹﴾ وَلَا تُطِعْ کلَّ حَلَّافٍ مَّهِینٍ ﴿۱۰﴾ هَمَّازٍ مَّشَّاءٍ بِنَمِیمٍ ﴿۱۱﴾ مَّنَّاعٍ لِّلْخَیرِ مُعْتَدٍ أَثِیمٍ ﴿۱۲﴾ عُتُلٍّ بَعْدَ ذَٰلِک زَنِیمٍ ﴿۱۳﴾ أَن کانَ ذَا مَالٍ وَبَنِینَ ﴿۱۴﴾ إِذَا تُتْلَیٰ عَلَیهِ آیاتُنَا قَالَ أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ ﴿۱۵﴾ سَنَسِمُهُ عَلَی الْخُرْطُومِ ﴿۱۶﴾ إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ کمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَیصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِینَ ﴿۱۷﴾ وَلَا یسْتَثْنُونَ ﴿۱۸﴾ فَطَافَ عَلَیهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّک وَهُمْ نَائِمُونَ ﴿۱۹﴾ فَأَصْبَحَتْ کالصَّرِیمِ ﴿۲۰﴾ فَتَنَادَوْا مُصْبِحِینَ ﴿۲۱﴾ أَنِ اغْدُوا عَلَیٰ حَرْثِکمْ إِن کنتُمْ صَارِمِینَ ﴿۲۲﴾ فَانطَلَقُوا وَهُمْ یتَخَافَتُونَ ﴿۲۳﴾ أَن لَّا یدْخُلَنَّهَا الْیوْمَ عَلَیکم مِّسْکینٌ ﴿۲۴﴾ وَغَدَوْا عَلَیٰ حَرْدٍ قَادِرِینَ ﴿۲۵﴾ فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ ﴿۲۶﴾ بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ ﴿۲۷﴾ قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّکمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ ﴿۲۸﴾ قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا کنَّا ظَالِمِینَ ﴿۲۹﴾ فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَیٰ بَعْضٍ یتَلَاوَمُونَ ﴿۳۰﴾ قَالُوا یا وَیلَنَا إِنَّا کنَّا طَاغِینَ ﴿۳۱﴾ عَسَیٰ رَبُّنَا أَن یبْدِلَنَا خَیرًا مِّنْهَا إِنَّا إِلَیٰ رَبِّنَا رَاغِبُونَ ﴿۳۲﴾ کذَٰلِک الْعَذَابُ ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَکبَرُ ۚ لَوْ کانُوا یعْلَمُونَ ﴿۳۳﴾ إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِیمِ ﴿۳۴﴾ أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِینَ کالْمُجْرِمِینَ ﴿۳۵﴾ مَا لَکمْ کیفَ تَحْکمُونَ ﴿۳۶﴾ أَمْ لَکمْ کتَابٌ فِیهِ تَدْرُسُونَ ﴿۳۷﴾ إِنَّ لَکمْ فِیهِ لَمَا تَخَیرُونَ ﴿۳۸﴾ أَمْ لَکمْ أَیمَانٌ عَلَینَا بَالِغَةٌ إِلَیٰ یوْمِ الْقِیامَةِ ۙ إِنَّ لَکمْ لَمَا تَحْکمُونَ ﴿۳۹﴾ سَلْهُمْ أَیهُم بِذَٰلِک زَعِیمٌ ﴿۴۰﴾ أَمْ لَهُمْ شُرَکاءُ فَلْیأْتُوا بِشُرَکائِهِمْ إِن کانُوا صَادِقِینَ ﴿۴۱﴾ یوْمَ یکشَفُ عَن سَاقٍ وَیدْعَوْنَ إِلَی السُّجُودِ فَلَا یسْتَطِیعُونَ ﴿۴۲﴾ خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۖ وَقَدْ کانُوا یدْعَوْنَ إِلَی السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ ﴿۴۳﴾ فَذَرْنِی وَمَن یکذِّبُ بِهَٰذَا الْحَدِیثِ ۖ سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَیثُ لَا یعْلَمُونَ ﴿۴۴﴾ وَأُمْلِی لَهُمْ ۚ إِنَّ کیدِی مَتِینٌ ﴿۴۵﴾ أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ ﴿۴۶﴾ أَمْ عِندَهُمُ الْغَیبُ فَهُمْ یکتُبُونَ ﴿۴۷﴾ فَاصْبِرْ لِحُکمِ رَبِّک وَلَا تَکن کصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَیٰ وَهُوَ مَکظُومٌ ﴿۴۸﴾ لَّوْلَا أَن تَدَارَکهُ نِعْمَةٌ مِّن رَّبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ مَذْمُومٌ ﴿۴۹﴾ فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِینَ ﴿۵۰﴾ وَإِن یکادُ الَّذِینَ کفَرُوا لَیزْلِقُونَک بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّکرَ وَیقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ ﴿۵۱﴾ وَمَا هُوَ إِلَّا ذِکرٌ لِّلْعَالَمِینَ ﴿۵۲﴾|<center>به نام خداوند رحمتگر مهربان</center>{{سخ}}سوگند به قلم و آنچه می‌نویسند، (۱) [که] تو، به لطف پروردگارت، دیوانه نیستی. (۲) و بی‌گمان، تو را پاداشی بی‌منت خواهد بود. (۳) و راستی که تو را خویی والاست (۴) به زودی خواهی دید و خواهند دید، (۵) [که] کدام یک از شما دستخوش جنونید. (۶) پروردگارت خود بهتر می‌داند چه کسی از راه او منحرف شده، و [هم] او به راه یافتگان داناتر است. (۷) پس، از دروغ‌زنان فرمان مبر. (۸) دوست دارند که نرمی کنی تا نرمی نمایند. (۹) و از هر قسم خورنده فرو مایه‌ای فرمان مبر: (۱۰) [که] عیب‌جوست و برای خبرچینی گام برمی‌دارد، (۱۱) مانع خیر، متجاوز، گناه پیشه، (۱۲) گستاخ، [و] گذشته از آن زنازاده است، (۱۳) به صرف اینکه مالدار و پسردار است، (۱۴) چون آیات ما بر او خوانده شود، گوید: افسانه‌های پیشینیان است. (۱۵) زودا که بر بینی‌اش داغ نهیم [و رسوایش کنیم]. (۱۶) ما آنان را همان گونه که باغداران را آزمودیم، مورد آزمایش قرار دادیم، آنگاه که سوگند خوردند که صبح برخیزند و [میوه] آن [باغ] را حتماً بچینند. (۱۷) و[لی] ان شاء الله نگفتند. (۱۸) پس در حالی که آنان غنوده بودند، بلایی از جانب پروردگارت بر آن [باغ] به گردش در آمد. (۱۹) و [باغ،] آفت زده [و زمین بایر] گردید. (۲۰) پس [باغداران] بامدادان یکدیگر را صدا زدند، (۲۱) که: اگر میوه می‌چینید، بامدادان به سوی کشت خویش روید. (۲۲) پس به راه افتادند و آهسته به هم می‌گفتند (۲۳) که: امروز نباید در باغ بینوایی بر شما در آید. (۲۴) و صبحگاهان در حالی که خود را بر منع [بینوایان] توانا می‌دیدند، رفتند. (۲۵) و چون [باغ] را دیدند، گفتند: قطعاً ما راه گم کرده‌ایم. (۲۶) [نه] بلکه ما محرومیم. (۲۷) خردمندترینشان گفت: آیا به شما نگفتم: چرا خدا را به پاکی نمی‌ستایید؟ (۲۸) گفتند: پروردگارا، تو را به پاکی می‌ستاییم، ما واقعاً ستمگر بودیم. (۲۹) پس بعضی‌شان رو به بعضی دیگر آوردند و همدیگر را به نکوهش گرفتند. (۳۰) گفتند:ای وای بر ما که سرکش بوده‌ایم (۳۱) امید است که پروردگار ما بهتر از آن را به ما عوض دهد، زیرا ما به پروردگارمان مشتاقیم. (۳۲) عذاب [دنیا] چنین است، و عذاب آخرت، اگر می‌دانستند قطعاً بزرگتر خواهد بود. (۳۳) برای پرهیزگاران، نزد پروردگارشان باغستان‌های پر ناز و نعمت است. (۳۴) پس آیا فرمانبرداران را چون بدکاران قرار خواهیم داد؟ (۳۵) شما را چه شده؟ چگونه داوری می‌کنید؟ (۳۶) یا شما را کتابی هست که در آن فرا می‌گیرید، (۳۷) که هر چه را برمی‌گزینید، برای شما در آن خواهد بود؟ (۳۸) یا اینکه شما تا روز قیامت [از ما] سوگندهایی رسا گرفته‌اید که هر چه دلتان خواست حکم کنید؟ (۳۹) از آنان بپرس: کدامشان ضامن این [ادعا]یند؟ (۴۰) یا شریکانی دارند؟ پس اگر راست می‌گویند شریکانشان را بیاورند. (۴۱) روزی که کار، زار [و رهایی دشوار] شود و به سجده فرا خوانده شوند و در خود توانایی نیابند. (۴۲) دیدگانشان به زیر افتاده، خواری آنان را فرو می‌گیرد، در حالی که [پیش از این] به سجده دعوت می‌شدند و تندرست بودند. (۴۳) پس مرا با کسی که این گفتار را تکذیب می‌کند واگذار. به تدریج آنان را به گونه‌ای که در نیابند [گریبان] خواهیم گرفت، (۴۴) و مهلتشان می‌دهم، زیرا تدبیر من [سخت] استوار است. (۴۵) آیا از آنان مزدی درخواست می‌کنی، و آنان خود را زیر بار تاوان، گرانبار می‌یابند؟ (۴۶) یا [علم] غیب پیش آنهاست و آنها می‌نویسند؟ (۴۷) پس در [امتثال] حکم پروردگارت شکیبایی ورز، و مانند همدم ماهی [یونس] مباش، آنگاه که اندوه‌زده ندا درداد. (۴۸) اگر لطفی از جانب پروردگارش تدارک [حال] او نمیکرد، قطعاً نکوهش شده بر زمین خشک انداخته می‌شد. (۴۹) پس پروردگارش وی را برگزید و از شایستگانش گردانید. (۵۰) و آنان که کافر شدند، چون قرآن را شنیدند چیزی نمانده بود که تو را چشم بزنند، و می‌گفتند: او واقعاً دیوانه‌ای است. (۵۱) و حال آنکه [قرآن] جز تذکاری برای جهانیان نیست. (۵۲)}}
+{{سوره ۰۶۸ با ترجمه}}
 {{سوره‌های قرآن|۶۸|[[سوره ملک]]|[[سوره حاقه]]}}