غازانخان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
او بناهای متعددی برای امور خیریه ساخت که معروف به '''ابواب البر''' شدند. بزرگترین این ابواب بر در شنب [[تبریز]] در هسته مرکزی شهر و در اطراف '''مقبره غازان''' ساخته شد. <ref>بن عمادالدوله ابوالخیر، تاریخ مبارک غازانی، ص۲۰۸</ref> | او بناهای متعددی برای امور خیریه ساخت که معروف به '''ابواب البر''' شدند. بزرگترین این ابواب بر در شنب [[تبریز]] در هسته مرکزی شهر و در اطراف '''مقبره غازان''' ساخته شد. <ref>بن عمادالدوله ابوالخیر، تاریخ مبارک غازانی، ص۲۰۸</ref> | ||
این منطقه امروزه با نام '''شنب غازان''' یکی از محلات تبریز است. '''مسجد اعظم المهدی''' که امروزه به نام بویوک مسجد (مسجد بزرگ) شناخته میشود٬ تنها بنایی است که با همان هویت خود از آن دوران به یادگار مانده است.<ref>میراشرفی٬ چمران تبریز، (دوماهنامه امان شماره ۲۰)</ref> | این منطقه امروزه با نام '''[[شنب غازان]]''' یکی از محلات تبریز است. '''مسجد اعظم المهدی''' که امروزه به نام بویوک مسجد (مسجد بزرگ) شناخته میشود٬ تنها بنایی است که با همان هویت خود از آن دوران به یادگار مانده است.<ref>میراشرفی٬ چمران تبریز، (دوماهنامه امان شماره ۲۰)</ref> | ||
وی برخلاف رسم سلاطین مغول که [[مقبره]] خود را مخفی میکردهاند، به دلیل مسلمان شدن و تمایل به داشتن مقبرهای مانند بزرگان مسلمان، در زمان حیات خویش مقبرهای برای خود فراهم کرد.<ref>اقبال آشتیانی، تاریخ مغول، ۱۳۸۴ش، ص۳۰۵.</ref> بنای قبه در سال سوم سلطنت غازان شروع و در ۷۰۲ق به پایان رسید.<ref>اقبال آشتیانی، تاریخ مغول، ۱۳۸۴ش، ص۳۰۵.</ref> بعد از پایان بنای قبه، غازانخان املاکی را در ایران و [[عراق]] برای [[قبه]] وقف کرد و خواجه سعدالدین ساوجی و خواجه رشیدالدین فضل الله را [[تولیت|متولی]] آن قرار داد.{{مدرک}} | وی برخلاف رسم سلاطین مغول که [[مقبره]] خود را مخفی میکردهاند، به دلیل مسلمان شدن و تمایل به داشتن مقبرهای مانند بزرگان مسلمان، در زمان حیات خویش مقبرهای برای خود فراهم کرد.<ref>اقبال آشتیانی، تاریخ مغول، ۱۳۸۴ش، ص۳۰۵.</ref> بنای قبه در سال سوم سلطنت غازان شروع و در ۷۰۲ق به پایان رسید.<ref>اقبال آشتیانی، تاریخ مغول، ۱۳۸۴ش، ص۳۰۵.</ref> بعد از پایان بنای قبه، غازانخان املاکی را در ایران و [[عراق]] برای [[قبه]] وقف کرد و خواجه سعدالدین ساوجی و خواجه رشیدالدین فضل الله را [[تولیت|متولی]] آن قرار داد.{{مدرک}} |