حجاج بن یوسف ثقفی: تفاوت میان نسخه‌ها
←در عصر عبدالملک بن مروان
جز (جایگزینی متن - '==پانویس==↵{{پانویس۲}}' به '== پانویس == {{پانوشت}} == یادداشت == {{یادداشت‌ها}}') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
|||
| خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
در زمان خلافت [[عبدالملک بن مروان]]، حجاج رئیس شُرطه [[ابان بن مروان|اَبان‌بن مروان]]، برادر و کارگزار خلیفه در [[فلسطین]]، شد<ref>ابن‌قتیبه، ۱۹۶۰، ص ۳۵۴ - ۳۹۶ </ref> و سپس جزو افراد شُرطه [[روح بن زنباع|رَوح‌بن زنباع جُذامی]]، وزیر خلیفه و نزدیک‌ترین فرد به او، گردید. چون خلیفه، [[عبدالملک بن مروان]]، از بی‌انضباطی اردوگاهش با روح‌بن زنباع سخن گفت، روح پیشنهاد کرد حجاج را مسئول انضباط و حرکت دادنِ به موقعِ سپاه کند. عبدالملک بلافاصله این پیشنهاد را پذیرفت. حجاج در این کار جدیت بسیار به خرج داد، به‌طوری که مورد توجه خاص عبدالملک قرار گرفت.<ref>ابن‌عبدربّه، ۱۹۹۰، ج۵، ص۱۴</ref> | در زمان خلافت [[عبدالملک بن مروان]]، حجاج رئیس شُرطه [[ابان بن مروان|اَبان‌بن مروان]]، برادر و کارگزار خلیفه در [[فلسطین]]، شد<ref>ابن‌قتیبه، ۱۹۶۰، ص ۳۵۴ - ۳۹۶ </ref> و سپس جزو افراد شُرطه [[روح بن زنباع|رَوح‌بن زنباع جُذامی]]، وزیر خلیفه و نزدیک‌ترین فرد به او، گردید. چون خلیفه، [[عبدالملک بن مروان]]، از بی‌انضباطی اردوگاهش با روح‌بن زنباع سخن گفت، روح پیشنهاد کرد حجاج را مسئول انضباط و حرکت دادنِ به موقعِ سپاه کند. عبدالملک بلافاصله این پیشنهاد را پذیرفت. حجاج در این کار جدیت بسیار به خرج داد، به‌طوری که مورد توجه خاص عبدالملک قرار گرفت.<ref>ابن‌عبدربّه، ۱۹۹۰، ج۵، ص۱۴</ref> | ||
وقتی [[زفر بن حارث کلابی|زُفَر بن حارث کِلابی]] در [[قرقیسیا|قَرقیسیا]] در منطقه '''جزیره ابن‌عمر'''، بر ضد عبدالملک شورش کرد و محاصره زفر به درازا کشید، عبدالملک هیئتی را، به سرپرستی رجاء بن حَیوَه کندی، برای مذاکره و صلح با زفر فرستاد، که حجاج یکی از اعضای آن بود. او، برخلاف اعضای هیئت اعزامی، پشت سر زفر بن حارث [[نماز]] نخواند و گفت با کسی که [[منافق]] است و از اطاعت خلیفه اموی سر باز زده، نماز نمی‌گزارد. این مطلب شأن حجاج را در نزد عبدالملک بالا‌تر برد و خلیفه برای نخستین‌بار، حکومت شهرکی به نام | وقتی [[زفر بن حارث کلابی|زُفَر بن حارث کِلابی]] در [[قرقیسیا|قَرقیسیا]] در منطقه '''جزیره ابن‌عمر'''، بر ضد عبدالملک شورش کرد و محاصره زفر به درازا کشید، عبدالملک هیئتی را، به سرپرستی رجاء بن حَیوَه کندی، برای مذاکره و صلح با زفر فرستاد، که حجاج یکی از اعضای آن بود. او، برخلاف اعضای هیئت اعزامی، پشت سر زفر بن حارث [[نماز]] نخواند و گفت با کسی که [[منافق]] است و از اطاعت خلیفه اموی سر باز زده، نماز نمی‌گزارد. این مطلب شأن حجاج را در نزد عبدالملک بالا‌تر برد و خلیفه برای نخستین‌بار، حکومت شهرکی به نام تَباله را به وی تفویض کرد، ولی چون حجاج نزدیک تباله رسید و آن را کوچک و بی‌اهمیت شمرد، نزد عبدالملک بازگشت و از پذیرفتن چنین ولایتی عذر خواست.<ref>ابن نباته، ۱۹۶۴، ص ۱۷۳</ref> | ||
===در نبرد با مصعب بن زبیر=== | ===در نبرد با مصعب بن زبیر=== | ||
| خط ۱۱۹: | خط ۱۱۹: | ||
===فتوحات در شبه قاره هند=== | ===فتوحات در شبه قاره هند=== | ||
حجاج پس از سرکوبی مخالفان داخلی، به [[قتیبه بن مسلم باهلی|قُتَیبةبن مسلم باهلی]] (حاکم [[خراسان]]) دستور داد به فتوحاتش ادامه دهد و او نیز شهرهای بسیاری را در [[ماوراء النهر]] و آسیای مرکزی فتح کرد<ref> رجوع کنید به طبری، ج ۶، ص ۴۲۴ـ۴۴۵؛ ابن‌نباته، ص ۱۸۸ـ۱۹۱ </ref> و از سوی دیگر، محمدبن قاسم ثقفی بخش‌هایی از سند و شبه‌قاره [[هند]] را گشود.<ref> ابن‌قتیبه، ۱۹۸۵، ج ۱، جزء۱، ص ۳۳۲؛ یعقوبی، ج ۲، ص ۲۸۸ـ۲۸۹ </ref> | حجاج پس از سرکوبی مخالفان داخلی، به [[قتیبه بن مسلم باهلی|قُتَیبةبن مسلم باهلی]] (حاکم [[خراسان]]) دستور داد به فتوحاتش ادامه دهد و او نیز شهرهای بسیاری را در [[ماوراء النهر]] و آسیای مرکزی فتح کرد<ref> رجوع کنید به طبری، ج ۶، ص ۴۲۴ـ۴۴۵؛ ابن‌نباته، ص ۱۸۸ـ۱۹۱ </ref> و از سوی دیگر، محمدبن قاسم ثقفی بخش‌هایی از سند و شبه‌قاره [[هند]] را گشود.<ref> ابن‌قتیبه، ۱۹۸۵، ج ۱، جزء۱، ص ۳۳۲؛ یعقوبی، ج ۲، ص ۲۸۸ـ۲۸۹ </ref> | ||
==عملکرد حجاج== | ==عملکرد حجاج== | ||
===اصلاحات عمرانی === | ===اصلاحات عمرانی === | ||