پرش به محتوا

سوره تحریم: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۲۷۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۳
خط ۲۲: خط ۲۲:


==شأن نزول: پیامبر و جلب رضایت همسرانش==
==شأن نزول: پیامبر و جلب رضایت همسرانش==
نظر [[تفسیر قرآن|مفسران]] درباره [[اسباب نزول|شأن نزول]] آیات ابتدای [[سوره]] تحریم ـ که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] را عتاب می‌کند چرا [[حلال]] خدا را برای رضایت همسرانش [[حرام]] می‌کند ـ متفاوت است. برخی نقل کرده‌اند پیامبر(ص) پس از [[نماز صبح]] به [[همسران پیامبر (ص)|همسرانش]] سر می‌زد. در این میان، [[حفصه دختر عمر بن خطاب|حفصه]] پیامبر را به شربت عسل مهمان می‌کرد و پیامبر زمان بیشتری را نزد او بود. [[عایشه]] از این توقف ناراحت شد و با دیگر همسران پیامبر هماهنگ کرد وقتی پیامبر را دیدند بگویند بوی بدی می‌دهد.{{یاد| به پیامبر می گفتند بوی مغافیر می دهی، تو صمغ مَغافیر خورده ای؟!(مغافیر، صَمغ و شیره‌ای بود که یکی از درختان حجاز به نام عُرفط(بر وزن هرمز) تراوش می کرد و بوی نامناسبی داشت.) }} و چون پیامبر که فرشته به حضورش می‌آمد بدش می‌آمد بوی بدی از او استشمام شود، [[سوگند]] خورد دیگر از آن عسل ننوشد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۵.</ref>در نقلی دیگر آمده است [[زینب دختر جحش|زینب بنت جحش]] به پیامبر شربت عسل می‌داد <ref>سیوطی، الدر المنثور في التفسیر بالمأثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۲۳۹.</ref> و در دیگری آمده [[ام‌سلمه (همسر پیامبر)|ام‌سلمه]].<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۵.</ref>
نظر [[تفسیر قرآن|مفسران]] درباره [[اسباب نزول|شأن نزول]] آیات ابتدای [[سوره]] تحریم ـ که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] را عتاب می‌کند چرا [[حلال]] خدا را برای رضایت همسرانش [[حرام]] می‌کند ـ متفاوت است. برخی نقل کرده‌اند پیامبر(ص) پس از [[نماز صبح]] به [[همسران پیامبر (ص)|همسرانش]] سر می‌زد. در این میان، [[حفصه دختر عمر بن خطاب|حفصه]] پیامبر را به شربت عسل مهمان می‌کرد و پیامبر زمان بیشتری را نزد او بود. [[عایشه]] از این توقف ناراحت شد و با دیگر همسران پیامبر هماهنگ کرد وقتی پیامبر را دیدند بگویند بوی بدی می‌دهد.{{یاد| به پیامبر می گفتند بوی مغافیر می دهی، تو صمغ مَغافیر خورده ای؟!(مغافیر، صَمغ و شیره‌ای بود که یکی از درختان حجاز به نام عُرفط(بر وزن هُرمز) تراوش می کرد و بوی نامناسبی داشت.) }} و چون پیامبر که فرشته به حضورش می‌آمد بدش می‌آمد بوی بدی از او استشمام شود، [[سوگند]] خورد دیگر از آن عسل ننوشد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۵.</ref>در نقلی دیگر آمده است [[زینب دختر جحش|زینب بنت جحش]] به پیامبر شربت عسل می‌داد <ref>سیوطی، الدر المنثور في التفسیر بالمأثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۲۳۹.</ref> و در دیگری آمده [[ام‌سلمه (همسر پیامبر)|ام‌سلمه]].<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۵.</ref>


بنابر گزارش دیگری، در یکی از روزهای نوبت [[عایشه]] و در حالی که [[حفصه بنت عمر بن‌ خطاب|حفصه]] نیز به خانه پدرش رفته بود، پیامبر با کنیز خود در خانه حفصه خلوت کرد. هنگام خروج کنیز، عایشه وی را دیده و سخت دچار غیرت شد. حفصه نیز هنگام ورود به خانه به پیامبر گفت، من فهمیدم که چه کسی با تو (پیامبر) بوده است؛ تو با من بدی می‌کنی. رسول خدا سوگند خورد حفصه را راضی کند. پس آن کنیز را بر خودش حرام کرد و به حفصه توصیه کرد این راز را نزد خود نگه دارد؛ حفصه این راز را برای عایشه فاش کرد. در پی این عمل حفصه، آیات ابتدایی سوره تحریم نازل گردید.<ref>سیوطی، الدر المنثور في التفسیر بالمأثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۲۳۹-۲۴۰.</ref>
بنابر گزارش دیگری، در یکی از روزهای نوبت [[عایشه]] و در حالی که [[حفصه بنت عمر بن‌ خطاب|حفصه]] نیز به خانه پدرش رفته بود، پیامبر با کنیز خود در خانه حفصه خلوت کرد. هنگام خروج کنیز، عایشه وی را دیده و سخت دچار غیرت شد. حفصه نیز هنگام ورود به خانه به پیامبر گفت، من فهمیدم که چه کسی با تو (پیامبر) بوده است؛ تو با من بدی می‌کنی. رسول خدا سوگند خورد حفصه را راضی کند. پس آن کنیز را بر خودش حرام کرد و به حفصه توصیه کرد این راز را نزد خود نگه دارد؛ حفصه این راز را برای عایشه فاش کرد. در پی این عمل حفصه، آیات ابتدایی سوره تحریم نازل گردید.<ref>سیوطی، الدر المنثور في التفسیر بالمأثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۲۳۹-۲۴۰.</ref>
خط ۲۹: خط ۲۹:


بنابر برخی گزارش‌‎های دیگر در پی اعتراض عایشه و حفصه به اقامت پیامبر(ص) در خانه [[ماریه دختر شمعون|ماریه]]، حضرت [[سوگند]] خورد که دیگر نزدیک او نمی‌شود و این آیات در رابطه با این جریان نازل شد‎ه‌‎اند.<ref>قمی، تفسیر قمی، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۳۷۵.</ref>
بنابر برخی گزارش‌‎های دیگر در پی اعتراض عایشه و حفصه به اقامت پیامبر(ص) در خانه [[ماریه دختر شمعون|ماریه]]، حضرت [[سوگند]] خورد که دیگر نزدیک او نمی‌شود و این آیات در رابطه با این جریان نازل شد‎ه‌‎اند.<ref>قمی، تفسیر قمی، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۳۷۵.</ref>
مشاهده آیه در سوره
[[فضل بن حسن طبرسی| طبرسی]] نویسنده [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر مجمع البیان]] در روایتی از  [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]]  در تفسیر این آیه  إِنْ تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُمَا ۖ وَإِنْ تَظَاهَرَا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِيلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِينَ ۖ وَالْمَلَائِكَةُ بَعْدَ ذَٰلِكَ ظَهِيرٌ گفته است که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] دو بار [[امام علی علیه‌السلام|علی]] را به عنوان  مولی  به [[صحابه|اصحاب]]ش معرفی کرد یک بار در [[غدیر خم]] که فرمود (من كنت مولاه فعلي مولاه) و بار دیگر پس از نزول  [[آیه ۴ سوره تحریم]] دست او را گرفت و فرمود: أيها الناس! هذا صالح المؤمنين. <ref>طبرسی، مجمع البیان،۱۴۱۵ق،  ج۱۰، ص۵۹.</ref>


==آیات مشهور==
==آیات مشهور==
۱۸٬۴۵۹

ویرایش