Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۲۶
ویرایش
(←شهادت) |
|||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
*'''ابوالفضل''': مشهورترین [[کنیه]] عباس است.<ref>ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ۱۴۰۸ق، ص۸۹. ابننمای حلی، مثیر الاحزان، ۱۳۸۰ش، ص۲۵۴.</ref> برخی عنوان کردهاند که چون در خاندان [[بنیهاشم|بنیهاشم]] هر کس عباس نام داشت، ابوالفضل خوانده میشد، به عباس(ع) نیز حتی در کودکی ابوالفضل گفته میشد.<ref>مظفر، موسوعة بطل العلقمی، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۱۲.</ref> [[سید عبدالرزاق موسوی مقرم]] به نقل از کتاب «الجريدة في أصول أنساب العلويين» نقل کرده که عباس(َع) فرزندی به نام فضل داشت. ازاینرو، او را ابوالفضل میخوانند.<ref>موسوی مقرم، العبّاس(ع)، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۱۳۸.</ref> | *'''ابوالفضل''': مشهورترین [[کنیه]] عباس است.<ref>ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ۱۴۰۸ق، ص۸۹. ابننمای حلی، مثیر الاحزان، ۱۳۸۰ش، ص۲۵۴.</ref> برخی عنوان کردهاند که چون در خاندان [[بنیهاشم|بنیهاشم]] هر کس عباس نام داشت، ابوالفضل خوانده میشد، به عباس(ع) نیز حتی در کودکی ابوالفضل گفته میشد.<ref>مظفر، موسوعة بطل العلقمی، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۱۲.</ref> [[سید عبدالرزاق موسوی مقرم]] به نقل از کتاب «الجريدة في أصول أنساب العلويين» نقل کرده که عباس(َع) فرزندی به نام فضل داشت. ازاینرو، او را ابوالفضل میخوانند.<ref>موسوی مقرم، العبّاس(ع)، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۱۳۸.</ref> | ||
*'''ابوالقاسم''': به دلیل اینکه عباس(ع) فرزندی به نام قاسم داشت، به او ابوالقاسم نیز گفته میشد. این کنیه در [[زیارت اربعین]] نیز آمده است.<ref>بهشتی، قهرمان علقمه، ۱۳۷۴ش، ص۴۳؛ مظفر، موسوعة بطل العلقمی، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۱۲.</ref> | *'''ابوالقاسم''': به دلیل اینکه عباس(ع) فرزندی به نام قاسم داشت، به او ابوالقاسم نیز گفته میشد. این کنیه در [[زیارت اربعین]] نیز آمده است.<ref>بهشتی، قهرمان علقمه، ۱۳۷۴ش، ص۴۳؛ مظفر، موسوعة بطل العلقمی، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۱۲.</ref> | ||
*'''ابوالقِربَة''': برخی معتقدند که این کنیه به این دلیل به او داده شده است که در [[واقعه کربلا]] چندین بار مشک آب به خیمهها برد. این کنیه در چند منبع ذکر شده است.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، | *'''ابوالقِربَة''': برخی معتقدند که این کنیه به این دلیل به او داده شده است که در [[واقعه کربلا]] چندین بار مشک آب به خیمهها برد. این کنیه در چند منبع ذکر شده است.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۹۲؛ طبرسی، اعلام الوری باعلام الهدی، ۱۳۹۰ق، ص۲۰۳؛ ابوالفرج الاصفهانی، مقاتل الطالبین، ۱۳۵۸ق، ص۵۵؛ بهشتی، قهرمان علقمه، ۱۳۷۴ش، ص۴۳.</ref> قِربَة به معنای مشک آب است.<ref>دهخدا، لغتنامه دهخدا، ۱۳۷۷ش، ج۱۱، ص۱۷۴۹۷.</ref> | ||
*'''ابوالفَرجَة''': دلیل این کنیه این است که عباس(ع) در کار کسانی که به او متوسل میشوند گشایش ایجاد میکند.<ref>مظفر، موسوعة بطل العلقمی، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۱۲.</ref> فرجه به معنای گشایش و برطرف کردن اندوه است.<ref>دهخدا، لغتنامه دهخدا، ۱۳۷۷ش، ج۱۱، ص۱۷۰۳۷.</ref> | *'''ابوالفَرجَة''': دلیل این کنیه این است که عباس(ع) در کار کسانی که به او متوسل میشوند گشایش ایجاد میکند.<ref>مظفر، موسوعة بطل العلقمی، ۱۴۲۹ق، ج۲، ص۱۲.</ref> فرجه به معنای گشایش و برطرف کردن اندوه است.<ref>دهخدا، لغتنامه دهخدا، ۱۳۷۷ش، ج۱۱، ص۱۷۰۳۷.</ref> | ||