confirmed، protected، templateeditor
۱٬۸۸۸
ویرایش
جز (←معرفی) |
(←معرفی) |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
تبریز بزرگترین شهر در شمال غربی [[ایران]]، و مرکز استان آذربایجان شرقی و اولین پایتخت [[شیعه|تشیع]] در ایران و جهان محسوب میشود. تبریز که تا دهه ۱۹۶۰م دومین شهر بزرگ ایران بعد از [[تهران]] بود، اما اکنون در ردهبندی پایینتری در میان کلانشهرهای ایران قرار گرفته است.<ref>Mirzafarjouyan, Tabriz; city of history and souvenirs, mehr news website</ref> | تبریز بزرگترین شهر در شمال غربی [[ایران]]، و مرکز استان آذربایجان شرقی و اولین پایتخت [[شیعه|تشیع]] در ایران و جهان محسوب میشود. تبریز که تا دهه ۱۹۶۰م دومین شهر بزرگ ایران بعد از [[تهران]] بود، اما اکنون در ردهبندی پایینتری در میان کلانشهرهای ایران قرار گرفته است.<ref>Mirzafarjouyan, Tabriz; city of history and souvenirs, mehr news website</ref> | ||
محققان در مورد منشأ زبانی و معنای تبریز اختلاف نظر دارند. نام باستانی تبریز تارویی ذکر شده است. همچنین از تارماکیس و تاوریز بهعنوان نامهای قدیمی تبریز یاد شده است. در برخی منابع | محققان در مورد منشأ زبانی و معنای تبریز اختلاف نظر دارند. نام باستانی تبریز تارویی ذکر شده است. همچنین از تارماکیس و تاوریز بهعنوان نامهای قدیمی تبریز یاد شده است. در برخی منابع ارمنی تبریز بهصورت تاورز و یا تاورژ به معنای محل انتقام ذکر شده است.<ref>عون الهی، تاریخ پانصد ساله تبریز از آغاز دوره مغولان تا پایان دوره صفویان، ۱۳۸۷ش، ص۴۱و ۴۴.</ref> | ||
در برخی منابع تبریز با آتشپرستی و یا کوههای آتشفشان اطراف شهر مرتبط دانسته شده که مرکب از دو بخش تاب (نور) و ریز (فشان) است و به معنای نورفشان میباشد.<ref>عون الهی، تاریخ پانصد ساله تبریز از آغاز دوره مغولان تا پایان دوره صفویان، ۱۳۸۷ش، ص۴۸.</ref> همچنین تبریز به معنای تَب پنهان کن و یا کاهش دهنده گرما در نظر گرفته شده و دلیل آن تلطیف امواج آتشفشانی کوههای سهند ذکر شده است.<ref>مینورسکی، تاریخ تبریز، ۱۳۳۷ش، ص۷.</ref> | در برخی منابع تبریز با آتشپرستی و یا کوههای آتشفشان اطراف شهر مرتبط دانسته شده که مرکب از دو بخش تاب (نور) و ریز (فشان) است و به معنای نورفشان میباشد.<ref>عون الهی، تاریخ پانصد ساله تبریز از آغاز دوره مغولان تا پایان دوره صفویان، ۱۳۸۷ش، ص۴۸.</ref> همچنین تبریز به معنای تَب پنهان کن و یا کاهش دهنده گرما در نظر گرفته شده و دلیل آن تلطیف امواج آتشفشانی کوههای سهند ذکر شده است.<ref>مینورسکی، تاریخ تبریز، ۱۳۳۷ش، ص۷.</ref> | ||