Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۴٬۷۹۲
ویرایش
حجاب: تفاوت میان نسخه‌ها
←پیشینه
(←پیشینه) |
(←پیشینه) |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
به گزارش ویل دورانت (۱۸۸۵-۱۹۸۱م)، تاریخ‌نگار و نویسنده آمریکایی، در کتاب «تاریخ تمدن»، در ایران باستان نیز زنان طبقات بالای اجتماع حق نداشتند که جز با تخت‌های روان روپوش‌دار از خانه بیرون بیایند و هرگز به آنان اجازه داده نمی‌شد که آشکارا با مردان ارتباط داشته باشند. زنان شوهردار حق نداشتند هیچ مردی، حتی پدر یا برادرشان را نیز ببینند.<ref>دورانت، تاریخ تمدن، ترجمه احمد آرام و دیگران، ۱۳۳۷ش، ج۱، ص۴۳۵.</ref> همچنین برخی محققان با استناد به برخی از نقوش به‌جای مانده از دوره هخامنشی گفته‌اند که پوشش زنان در این دوره از دو قسمت کلی تشکیل شده است: یک لباس آستین بلند ساده که از زیر گردن تا قوزک پا است و دیگری چادری است که زنان آن را به سر انداخته و تا نزدیکی امتداد پا آمده، ولی کمی از لباس اولی کوتاه‌تر است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به ملک‌زاده، «نقوش زن در هنر هخامنشی»، ص۹۷.</ref> | به گزارش ویل دورانت (۱۸۸۵-۱۹۸۱م)، تاریخ‌نگار و نویسنده آمریکایی، در کتاب «تاریخ تمدن»، در ایران باستان نیز زنان طبقات بالای اجتماع حق نداشتند که جز با تخت‌های روان روپوش‌دار از خانه بیرون بیایند و هرگز به آنان اجازه داده نمی‌شد که آشکارا با مردان ارتباط داشته باشند. زنان شوهردار حق نداشتند هیچ مردی، حتی پدر یا برادرشان را نیز ببینند.<ref>دورانت، تاریخ تمدن، ترجمه احمد آرام و دیگران، ۱۳۳۷ش، ج۱، ص۴۳۵.</ref> همچنین برخی محققان با استناد به برخی از نقوش به‌جای مانده از دوره هخامنشی گفته‌اند که پوشش زنان در این دوره از دو قسمت کلی تشکیل شده است: یک لباس آستین بلند ساده که از زیر گردن تا قوزک پا است و دیگری چادری است که زنان آن را به سر انداخته و تا نزدیکی امتداد پا آمده، ولی کمی از لباس اولی کوتاه‌تر است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به ملک‌زاده، «نقوش زن در هنر هخامنشی»، ص۹۷.</ref> | ||
در سنت دینی یهود رسم بر آن بود که زنان متأهل، جز در مقابل شوهران خود و زنان دیگر، موهای خود را بپوشانند و به‌طور کلی در جامعه یهودی این که زنان با موی‌های باز و بدون پوشش در خیابان و انظار عموم حاضر شوند، عملی ناشایست محسوب می‌شد.<ref> | در سنت دینی یهود رسم بر آن بود که زنان متأهل، جز در مقابل شوهران خود و زنان دیگر، موهای خود را بپوشانند و به‌طور کلی در جامعه یهودی این که زنان با موی‌های باز و بدون پوشش در خیابان و انظار عموم حاضر شوند، عملی ناشایست محسوب می‌شد.<ref>Baskin، [https://www.encyclopedia.com/religion/encyclopedias-almanacs-transcripts-and-maps/head-covering «Head, Covering of the»،] encyclopedia.com</ref> در عهد تلمود اگر زنی با سر برهنه به خیابان می‌رفت شوهرش می‌توانست بدون پرداخت مهریه او را طلاق دهد.<ref>دورانت، تاریخ تمدن، ترجمه احمد آرام و دیگران، ۱۳۳۷ش، ج۴، ص۴۶۴.</ref> برخی روحانیون یهودی موی سر زن شوهردار را به ظاهر [[عورت]] او تشبیه می‌کردند و خواندن هرگونه دعا در حضور زنی که سرش برهنه است، را منع می‌کردند.<ref>Baskin، [https://www.encyclopedia.com/religion/encyclopedias-almanacs-transcripts-and-maps/head-covering «Head, Covering of the»،] encyclopedia.com</ref> | ||
در آیین مسیحیت نیز پوشش زنان، چه در هنگام خواندن دعا و چه غیر آن، مورد توجه بوده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به عهد جدید، رساله اول پولس به قرنتیان، باب ۱۱، آیات ۱-۱۷.</ref> در میان آباء کلیسا نیز توجه به موضوع پوشش زنان دیده می‌شود.<ref>پاکتچی، «حجاب»،</ref> برای نمونه ترتولیان (۱۶۰-۲۲۰م)، بنیان‌گزار مسیحیت لاتینی، رساله‌ای مستقل با عنوان «درباره پوشش دوشیزگان» نگاشته است و مسئله اصلی او در این رساله ضرورت پوشتندن سر در هنگام نماز برای دوشیزگان و زنان شوهردار و همچنین لزوم پوشش برای همه زنان، حتی خارج از خانه است.<ref>پاکتچی، «حجاب»،</ref> | در آیین مسیحیت نیز پوشش زنان، چه در هنگام خواندن دعا و چه غیر آن، مورد توجه بوده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به عهد جدید، رساله اول پولس به قرنتیان، باب ۱۱، آیات ۱-۱۷.</ref> در میان آباء کلیسا نیز توجه به موضوع پوشش زنان دیده می‌شود.<ref>پاکتچی، «حجاب»،</ref> برای نمونه ترتولیان (۱۶۰-۲۲۰م)، بنیان‌گزار مسیحیت لاتینی، رساله‌ای مستقل با عنوان «درباره پوشش دوشیزگان» نگاشته است و مسئله اصلی او در این رساله ضرورت پوشتندن سر در هنگام نماز برای دوشیزگان و زنان شوهردار و همچنین لزوم پوشش برای همه زنان، حتی خارج از خانه است.<ref>پاکتچی، «حجاب»،</ref> | ||