آیه ۶۹ سوره انبیاء: تفاوت میان نسخهها
←یاری فرشتگان به ابراهیم
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
==یاری فرشتگان به ابراهیم== | ==یاری فرشتگان به ابراهیم== | ||
برخی کتابهای تفسیری [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهلسنت]] نقل کردهاند، هنگامیکه ابراهیم را در منجنیق گذاشتند و خواستند در آتش بیافکنند، آسمان، زمین و [[فرشته|فرشتگان]] از [[خدا|خداوند]] تقاضا کردند که ابراهیم را حفظ کند.<ref>فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۳۴۵؛ فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۲۲، ص۱۵۸؛ بغوی، معالم التنزیل، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۲۹۴.</ref> | برخی کتابهای تفسیری [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهلسنت]] نقل کردهاند، هنگامیکه ابراهیم را در منجنیق گذاشتند و خواستند در آتش بیافکنند، آسمان، زمین و [[فرشته|فرشتگان]] از [[خدا|خداوند]] تقاضا کردند که ابراهیم را حفظ کند.<ref>فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۳۴۵؛ فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۲۲، ص۱۵۸؛ بغوی، معالم التنزیل، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۲۹۴.</ref> | ||
همچنین نقل شده است که [[جبرئیل]] به ملاقات ابراهیم(ع) آمد و گفت: «آیا نیازی داری تا کمکت کنم»؟ ابراهیم گفت: «اَمّا اِلَیک فَلا» (اما به تو، نه)! در این هنگام جبرئیل به او پیشنهاد کرد که نیازت را از خدا بخواه. ابراهیم پاسخ داد: «حَسبی مِن سُؤالی عِلمُه بِحالی» (همین اندازه که او از حال من آگاه است کافی است).<ref>حقی بروسوی، تفسیر روح البیان، دارالفکر، ج۵، ص۴۹۸؛ طیب، اطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج۹، ص۲۰۷؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۲ش، ج۱۳، ص۴۴۵.</ref>محی الدین عربی این جمله ابراهیم را نشانه توکل او و بیانگر علم خداوند به موجودات دانسته که در آیات ۵۹ و ۶۰ سوره فرقان | همچنین نقل شده است که [[جبرئیل]] به ملاقات ابراهیم(ع) آمد و گفت: «آیا نیازی داری تا کمکت کنم»؟ ابراهیم گفت: «اَمّا اِلَیک فَلا» (اما به تو، نه)! در این هنگام جبرئیل به او پیشنهاد کرد که نیازت را از خدا بخواه. ابراهیم پاسخ داد: «حَسبی مِن سُؤالی عِلمُه بِحالی» (همین اندازه که او از حال من آگاه است کافی است).<ref>حقی بروسوی، تفسیر روح البیان، دارالفکر، ج۵، ص۴۹۸؛ طیب، اطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج۹، ص۲۰۷؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۲ش، ج۱۳، ص۴۴۵.</ref>محی الدین عربی این جمله ابراهیم (حَسبی مِن سُؤالی عِلمُه بِحالی)را نشانه [[توکل]] او و مضمونش را بیانگر علم [[خدا|خداوند]] به موجودات دانسته که در آیات ۵۹ و ۶۰ سوره فرقان ( «وَكَفَىٰ بِهِ بِذُنُوبِ عِبَادِهِ خَبِيرًا *الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ و همين بس كه او به گناهان بندگانش آگاه است».) به آن اشاره شده است. <ref>ابن عربی، تفسیر ابن عربی، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۸۳. | ||
</ref> دربرخی منابع در ادامه سخن ابراهیم که به جبرئیل گفت: «اما الیک فلا» جمله حسبي الله و نعم الوكيل نیز نقل شده است. <ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۱، ص۱۵۶</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== |