سوره زخرف: تفاوت میان نسخه‌ها

[[خلود]] به معنای جاودانه‌شدن و باقی‌ماندن طولانی است<ref>بیهقی، تاج المصادر، تهران، ج۱، ص۱۳؛ ابن منظور، لسان العرب، ذیل «خلد».</ref> درباره خلود اهل [[بهشت]] (تا ابد ماندن در بهشت)، در میان [[کلام|متکلمان]] اسلامی اختلاف نظر چندانی وجود ندارد و اکثراً آن را قبول دارند.<ref>اشعری، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ۱۴۰۰ق، ص۴۷۴؛ مفید، رساله شرح عقائد الصدوق، ص۵۳-۵۴؛ بغدادی، کتاب اصول الدین، ص۲۳۸، ۳۳۳؛ تفتازانی، شرح المقاصد، ج۵، ص۱۳۴؛ فاضل مقداد، اللوامع الالهیه فی المباحث الکلامیه، ص۴۴۱ .</ref> اما در مورد خلود در جهنم، متکلمان [[شیعه]] قائل‌اند این خلود مخصوص کافران است و اگر مؤمنی (مسلمانی) مرتکب [[گناه کبیره]] شود، اگرچه [[عذاب]] خواهد شد، تا ابد در عذاب نخواهد بود.<ref>برای نمونه: مفید، اوائل المقالات، ص۱۴؛ همو، رساله شرح عقاد الصدوق، ص۵۵؛ نصیرالدین طوسی، ص۳۰۴، علامه حلی، ص۵۶۱؛ فاضل مقداد، اللوامع الالهیه فی المباحث الکلامیه، ص۴۴۱- ۴۴۳.</ref>