وحی: تفاوت میان نسخه‌ها
←کاربردهای قرآنی کلمه وحی
جز (جایگزینی متن - '==پانویس==↵{{پانویس۲}}' به '== پانویس == {{پانوشت}} == یادداشت == {{یادداشت‌ها}}') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
|||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
===کاربردهای قرآنی کلمه وحی=== | ===کاربردهای قرآنی کلمه وحی=== | ||
کلماتی با ریشه «وحی» در بیش از ۷۵ آیه [[قرآن کریم]] و در معانی مختلف به کار رفته است<ref>غروی نائینی، «بازخوانی انواع وحی»، ص۲۴۲.</ref> در برخی از کاربردهای وحی فاعل وحی موجودی غیر خداوند است<ref>یعقوبیان، حقیقت وحی، ۱۳۹۸ش، ص۲۶۹.</ref> مثل کاربرد وحی اشاره پنهانی مانند داستان [[زکریا (پیامبر)|حضرت زکریا]] در | کلماتی با ریشه «وحی» در بیش از ۷۵ آیه [[قرآن کریم]] و در معانی مختلف به کار رفته است<ref>غروی نائینی، «بازخوانی انواع وحی»، ص۲۴۲.</ref> در برخی از کاربردهای وحی فاعل وحی موجودی غیر خداوند است<ref>یعقوبیان، حقیقت وحی، ۱۳۹۸ش، ص۲۶۹.</ref> مثل کاربرد وحی اشاره پنهانی مانند داستان [[زکریا (پیامبر)|حضرت زکریا]] در آیه۱۱[[سوره مریم]].(فَخَرَجَ عَلَىٰ قَوْمِهِ مِنَ الْمِحْرَابِ فَأَوْحَىٰ إِلَيْهِمْ أَنْ سَبِّحُوا بُكْرَةً وَعَشِيًّا)<ref>غروی نائینی، «بازخوانی انواع وحی»، ص۲۴۳.</ref> که فاعل آن انسان است.<ref>یعقوبیان، حقیقت وحی، ۱۳۹۸ش، ص۲۶۹.</ref> و یا کاربرد وحی در معنای القای وسوسه‌ها و ترفندهای [[شیطان|شیطانی]] از سوی شیاطین در آیه ۱۱۲ [[سوره انعام]].<ref>یعقوبیان، حقیقت وحی، ۱۳۹۸ش، ص۲۶۹.</ref> | ||
در بیشتر استعمالات کلمه وحی در قرآن، فرستنده وحی خداوند است که به انسان و غیر انسان وحی می‌کند مانند هدایت غریزی و طبیعی زنبور عسل در آیه ۶۸ | در بیشتر استعمالات کلمه وحی در قرآن، فرستنده وحی خداوند است که به انسان و غیر انسان وحی می‌کند مانند هدایت غریزی و طبیعی زنبور عسل در [[آیه ۶۸ سوره نحل]]، | ||
(وَأَوْحَىٰ رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِي مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا وَمِنَ الشَّجَرِ وَمِمَّا يَعْرِشُونَ) | |||
هدایت طبیعی جمادات در آيه ۱۲ [[سوره فصلت]]، [[الهام]] و القای مطلبی از جانب خداوند به غیر پیامبران در آیه ۷ [[سوره قصص]] و بالاخره وحی به [[پیامبران]] مثل آيه ۶۵ [[سوره زمر]].<ref>یعقوبیان، حقیقت وحی، ۱۳۹۸ش، ص۲۷۰-۲۷۱.</ref> | |||
برخی این کاربردهای مختلف را ناشی از عناصر مشترک در همه کاربردهای وحی می‌دانند<ref>باقری اصل، نقد و بررسی نظریه‌های وحی، ۱۳۸۴ش، ص۱۸.</ref> و [[مرتضی مطهری|مطهری]] این تعدد کاربرد را بر اساس تفاوت مراتب وحی و تناسب آن با تفاوت مراتب موجودات تحلیل کرده است که بالاترین مرتبه آن وحی به پیامبران است.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ج۲، ص۱۵۶.</ref> | برخی این کاربردهای مختلف را ناشی از عناصر مشترک در همه کاربردهای وحی می‌دانند<ref>باقری اصل، نقد و بررسی نظریه‌های وحی، ۱۳۸۴ش، ص۱۸.</ref> و [[مرتضی مطهری|مطهری]] این تعدد کاربرد را بر اساس تفاوت مراتب وحی و تناسب آن با تفاوت مراتب موجودات تحلیل کرده است که بالاترین مرتبه آن وحی به پیامبران است.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ج۲، ص۱۵۶.</ref> | ||