آیه ۶۹ سوره انبیاء: تفاوت میان نسخه‌ها

آیه ۶۹ [[سوره انبیاء]] اشاره به اعجاز الهی در نجات [[ابراهیم (پیامبر)|حضرت ابراهیم(ع)]] از آتش [[نمرود]] دارد؛ در [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]] آمده است، پس از اینکه بت‌پرستان در مقابل استدلال منطقی ابراهیم درباره پرستش بتها محکوم شدند، لجاجت و تعصب آنها مانع از پذیرش حق شد و تصمیم به سوزاندن ابراهیم گرفتند. برای این کار آتش بزرگی فراهم کردند و ابراهیم را با منجنیق در آن افکندند. اما خدایی که همه چیز به فرمان اوست، اراده کرد که بنده‌اش سالم بماند؛ پس به آتش گفت که برای ابراهیم سرد و سلامت باشد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۲ش، ج۱۳، ص۴۴۳-۴۴۶.</ref> در پی این فرمان، آتش چنان سرد شد که دندان‌های ابراهیم از شدت سرما به هم می‌خورد و اگر تعبیر به «سلاما» نبود، جان ابراهیم از سرما به خطر می‏افتاد!<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۲ش، ج۱۳، ص۴۴۶.</ref> و در [[حدیث|حدیثی]] از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] نقل است که آتش نمرود تبدیل به گلستان زیبایی شد.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۲، ص۲۴.</ref>