پرش به محتوا

سوره سبأ: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۳
خط ۴۸: خط ۴۸:
این [[آیه]] ردی بر عمل [[شرک|مشرکان]] در پرستش بتان است که آن را راهی برای [[تقرب]] به [[خدا]] تلقی می‌کردند؛<ref>مغنیه، الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۶، ص۲۶۱.</ref> ولی خداوند در این آیه اعلام می‌دارد هیچ شفاعتی نزد او، جز برای کسانی که اذن داده، سودی ندارد و تنها [[شفاعت]] مشروط برخی مخلوقات تأیید شده است.<ref>فضل الله، تفسیر من وحی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج ۱۹،ص۳۹-۴۰</ref>[[تفسیر نمونه]] اضطراب و فزع در آیه را در قیامت برای همگان دانسته و سؤال را از سوی مجرمان خطاب به شفیعان می‌داند و پاسخ هم از سوی شفیعان است که به آنان می‌گویند خدواند دستور حق صادر کرد و منظورشان همان شفاعت در حق کسانی است که شایستگی‌اش را دارند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۸، ص۹۲.</ref>
این [[آیه]] ردی بر عمل [[شرک|مشرکان]] در پرستش بتان است که آن را راهی برای [[تقرب]] به [[خدا]] تلقی می‌کردند؛<ref>مغنیه، الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۶، ص۲۶۱.</ref> ولی خداوند در این آیه اعلام می‌دارد هیچ شفاعتی نزد او، جز برای کسانی که اذن داده، سودی ندارد و تنها [[شفاعت]] مشروط برخی مخلوقات تأیید شده است.<ref>فضل الله، تفسیر من وحی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج ۱۹،ص۳۹-۴۰</ref>[[تفسیر نمونه]] اضطراب و فزع در آیه را در قیامت برای همگان دانسته و سؤال را از سوی مجرمان خطاب به شفیعان می‌داند و پاسخ هم از سوی شفیعان است که به آنان می‌گویند خدواند دستور حق صادر کرد و منظورشان همان شفاعت در حق کسانی است که شایستگی‌اش را دارند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۸، ص۹۲.</ref>


=== شمول نبوت (۲۸) ===
=== شمول نبوت پیامبر اکرم(ص) (۲۸) ===
<div style="text-align: center;"><noinclude>
<div style="text-align: center;"><noinclude>
{{عربی|«'''وَمَا أَرْ‌سَلْنَاكَ إِلَّا كَافَّةً لِّلنَّاسِ بَشِيرً‌ا وَنَذِيرً‌ا وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ‌ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ'''﴿٢٨﴾»<br />
{{عربی|«'''وَمَا أَرْ‌سَلْنَاكَ إِلَّا كَافَّةً لِّلنَّاسِ بَشِيرً‌ا وَنَذِيرً‌ا وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ‌ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ'''﴿٢٨﴾»<br />
خط ۵۵: خط ۵۵:
{{پایان}}
{{پایان}}
برخی از [[مفسر|مفسران]] از این آیه شمول رسالت [[پیامبر اسلام(ص)]] بر همه جهانیان را استنباط کرده‌اند.<ref>شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۸، ص۳۹۶.</ref>
برخی از [[مفسر|مفسران]] از این آیه شمول رسالت [[پیامبر اسلام(ص)]] بر همه جهانیان را استنباط کرده‌اند.<ref>شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۸، ص۳۹۶.</ref>
[[علامه طباطبایی]] به نقل از [[راغب اصفهانی]] واژه «کافّه» را به معنای دفع کردن و بازداشتن دانسته، که معنای آیه چنین می‌شود: «ما تو را نفرستادیم مگر برای این که مردم را از انجام [[گناه]] باز داری در حالی که بشیر و نذیر هستی.»<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۶، ص۳۷۶.</ref>وی در عین حال عمومیت [[رسالت]]  پیامبر را که فقط رسول خداست، نه رسول غیر از خدا، دلیلی بر انحصار [[ربوبیت]]  در خدا دانسته با این بیان که اگر غیر از او رب دیگری بود، او هم بر اساس ربوبیتش رسولى مى فرستاد، و دیگر رسالت رسول خدا (ص) عمومى و براى همه  نبود، و فراز پایانی آیه (وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ‌ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ ) نیز تصریح دارد بر این که اکثر مردم  دلالت داشتن انحصار رسالت در رسول خدا (ص) بر انحصار ربوبیت در [[خدا]] را نمی‌فهمند. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۶، ص۳۷۷.</ref>
[[علامه طباطبایی]] به نقل از [[راغب اصفهانی]] واژه «کافّه» را به معنای دفع کردن و بازداشتن دانسته، که معنای آیه چنین می‌شود: «ما تو را نفرستادیم مگر برای این که مردم را از انجام [[گناه]] باز داری در حالی که بشیر و نذیر هستی.»<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۶، ص۳۷۶.</ref>وی در عین حال عمومیت [[رسالت]]  پیامبر را که فقط رسول خداست، نه رسول غیر از خدا، دلیلی بر انحصار [[ربوبیت]]  در خدا دانسته با این بیان که اگر غیر از او رب دیگری بود، او هم بر اساس ربوبیتش رسولى مى‌فرستاد، و دیگر رسالت رسول خدا (ص) عمومى و براى همه  نبود، و فراز پایانی آیه (وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ‌ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ ) نیز تصریح دارد بر این که اکثر مردم  دلالت داشتن انحصار رسالت در رسول خدا (ص) بر انحصار ربوبیت در [[خدا]] را نمی‌فهمند. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱۶، ص۳۷۷.</ref>


=== فائده اجرت رسالت پیامبر(۴۷) ===
=== فائده اجرت رسالت پیامبر(۴۷) ===
۱۸٬۴۵۹

ویرایش