پرش به محتوا

محمد بن علی کراجکی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۳۹: خط ۳۹:


==از نگاه دیگران==
==از نگاه دیگران==
* [[عبدالله مامقانی|مامقانی]] در [[تنقیح المقال]] پس از اینکه وی را [[فقیه]] و ثقه معرفی کرده، گفته که هر کس کتاب‌های وی را ملاحظه کند، نهایت فضل و تحقیق و دقت و کمال اطلاع وی از سایر مذاهب را به خوبی می‌تواند درک کند.<ref>مامقانی، تنقیح المقال، ج۳، ص۱۵۹.</ref>
* [[عبدالله مامقانی|مامقانی]] در [[تنقیح المقال]] پس از اینکه وی را [[فقیه]] و ثقه معرفی کرده، گفته که هر کس کتاب‌های وی را ملاحظه کند، نهایت فضل و تحقیق و دقت و کمال اطلاع وی از سایر مذاهب را به خوبی می‌تواند درک کند.<ref>مامقانی، تنقیح المقال، بی‌تا، ج۳، ص۱۵۹.</ref>
*[[منتجب الدین بن بابویه]] نیز کراجکی را بزرگ، عالم، ثقه، فقیه امامیه صاحب تألیفات دانسته است.<ref>منتجب الدین، الفهرست، ص۱۰۰.</ref>
*[[منتجب الدین بن بابویه]] نیز کراجکی را بزرگ، عالم، ثقه، فقیه امامیه صاحب تألیفات دانسته است.<ref>منتجب الدین رازی، الفهرست، ۱۳۶۶ش، ص۱۰۰.</ref>
* [[حر عاملی]]، کراجکی را عالم، فاضل، متکلم، [[فقیه]]، محدث، ثقه جلیل القدر معرفی می‌کند و در ادامه، پس از ذکر تعدادی از کتاب‌های کراجکی، آنچه را که ابن بابویه و [[ابن شهر آشوب]] در مورد کراجکی گفته‌اند آورده و سپس می‌گوید: کتاب الفهرست متعلق به کراجکی است، [[سید بن طاووس]] هم همین مطلب را در آخر کتاب «الورع الواقیه» تأیید کرده است.<ref>حر عاملی، أمل الآمال، ج۲، ص۲۸۷ و ۲۸۸.</ref>
* [[حر عاملی]]، کراجکی را عالم، فاضل، متکلم، [[فقیه]]، محدث، ثقه جلیل القدر معرفی می‌کند.<ref>حر عاملی، أمل الآمال، مکتبة الاندلس، ج۲، ص۲۸۷ و ۲۸۸.</ref>
*[[مجلسی دوم|مجلسی]] کراجکی را یکی از عالمان و متکلمان بزرگ دانسته که جمیع صاحبان اجازات به او مستند می‌شوند. وی کتاب کنز الوائدِ کراجکی را از کتاب‌های مشهوری شمرده که همه کسانی که بعد از او آمده‌اند، از آن بهره برده‌اند و بقیه کتاب‌هایش نیز در نهایت متانت دانسته است. وی همچنین کراجکی، بلکه از رؤسای عالمان شیعه معرفی کرده است.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج۱، ص۳۵.</ref>
*[[مجلسی دوم|مجلسی]] کراجکی را یکی از عالمان و متکلمان بزرگ دانسته که جمیع صاحبان اجازات به او مستند می‌شوند. وی کتاب کنز الوائدِ کراجکی را از کتاب‌های مشهوری شمرده که همه کسانی که بعد از او آمده‌اند، از آن بهره برده‌اند و بقیه کتاب‌هایش نیز در نهایت متانت دانسته است. وی همچنین کراجکی را از رؤسای عالمان شیعه معرفی کرده است.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۳۵.</ref>
*[[شهید اول]] در بسیاری از کتاب‌هایش از کراجکی به «علامه» تعبیر می‌کند؛ با این که از [[علامه حلی]] به «فاضل» تعبیر می‌نماید.<ref>قمی، الکنی و الالقاب، ج۳، ص۹۴.</ref>
*[[شهید اول]] در بسیاری از کتاب‌هایش از کراجکی به «علامه» تعبیر می‌کند؛ با این که از [[علامه حلی]] به «فاضل» تعبیر می‌نماید.<ref>قمی، الکنی و الالقاب، ۱۳۶۸ش، ج۳، ص۱۰۸.</ref>
*[[ذهبی]] از علمای [[اهل سنت]] وی را «شیخ شیعه، از بزرگان شیعه، ماهر در فقه و اصول شیعی، نحوی، لغوی، منجم و طبیب» معرفی کرده است.<ref>ذهبی، تاریخ الاسلام، ج ۳۰، ص۲۳۴.</ref>
*[[ذهبی]] از علمای [[اهل سنت]] وی را «شیخ شیعه، از بزرگان شیعه، ماهر در فقه و اصول شیعی، نحوی، لغوی، منجم و طبیب» معرفی کرده است.<ref>ذهبی، تاریخ الاسلام، ج ۳۰، ص۲۳۴.</ref>
* صفدی (درگذشتهٔ ۷۶۴ق، از عالمان و تاریخ‌نگاران اهل سنت) نیز، وی را شیخ شیعه و از بزرگان فقه شیعه که محضر سید مرتضی را درک کرده، دانسته است.<ref>صفدی، الوافی بالوفیات، ۱۴۲۰ق، ج۴، ص۹۶.</ref>
* صفدی (درگذشتهٔ ۷۶۴ق، از عالمان و تاریخ‌نگاران اهل سنت) نیز، وی را شیخ شیعه و از بزرگان فقه شیعه که محضر سید مرتضی را درک کرده، دانسته است.<ref>صفدی، الوافی بالوفیات، ۱۴۲۰ق، ج۴، ص۹۶.</ref>
۸۰۱

ویرایش